سلام.یکی از ایاتی که اهل سنت وناآگاهان میگن پیامبر معصوم نبوده ایات ۷۳ تا ۷۵ اسرا هست.ولى خود آيات فوق آن قدر گويا است که ما را از بیان شواهد ديگر بر بطلان اين طرز تفکر بى نياز مىسازد، زيرا دومين آيه مورد بحث با صراحت مىگويد" اگر ما تو را ثابت قدم نگاه نداشته بوديم، نزديک بود به آنها تمايل پيدا کنى" که مفهومش اين است تثبيت الهى که ما از آن تعبير به" مقام عصمت" مىکنيم، مانع اين تمايل شد، نه اينکه پيامبر (ص) انعطاف نشان داده بود و خداوند او را نهى و مؤاخذه کرد.
توضيح اينکه: آيه اول و دوم در حقيقت اشاره به دو حالت مختلف پيامبر (ص) است:
حالت اول که حالت بشرى و انسان عادى است و در آيه نخست بيان شده ايجاب مىکند که وسوسههاى دشمنان در او اثر بگذارد، بخصوص اگر مصالحى ظاهرا در اين انعطاف به چشم بخورد، مانند اميد به اسلام سران شرک بعد از اين انعطاف، و يا پيشگيرى از خونريزى و درگيريهاى بيشتر، و هر بشر عادى هر قدر قوى باشد احتمال تحت تاثير واقع شدن در برابر اين وسوسهها را دارد.
ولى آيه دوم جنبه روحانى و عصمت الهى و لطف خاص پروردگار را بيان مىکند که شامل حال پيامبران مخصوصا پيامبر اسلام (ص) در بحرانىترين لحظات زندگى بود.
نتيجه اينکه: پيامبر با طبع بشرى تا لب پرتگاه قبول وسوسههاى مشرکان آمد، اما تاييد الهى او را حفظ کرد و نجات داد.