به کسی حسودی کنید

هی میخواد کارامو کوچیک جلوه بده 😐

انقدر عادین که نمیفهمم حسودی میکنن😁اصلا به نظرم کسی بهم حسادت نمیکنه یعنی تااین حد عادی رفتارمیکنن😅

یه بار یکی از دوستام تو دوران دانشجویی حسودی کرد بهم اینطوری نشون داد

من ترم دو رتبه اول شدم

و تو جشن دانشجویی 

وقتی اسممو به عنوان رتبه اول اوردن که برم لوح بگیرم همه پاشدن دست زدن فقط اون دوستم پا نشد خب خیلی مشخص بود 

خیلیم تیکه مینداخام با یکی دیگه بهم سر هر چی میگفتن خیلی میخونی و خر خون و یه ولژه دیگه به کار میبردن اصلا یادم نمیاد الان اون واژه رو 

ولی کلا ادم وقتی حس حسادتش بر انگیخته میشه باقی حواسا و منطقش برا چند لحظه ممکنه خارج کنترل بشه ها

مثلا من همین دوستی که گفتم بهم حسادت کرد 

انقد دوسش دارم

هنوزم بهش کلی پیام میدم و درارتباطم شهر دورم هستیم از هم

من بيشتر لجم ميگيره مثلا طرف دوزار نميارزه نه عقل و شعور داره نه درست بلده صحبت كنه اما از خوش شانسيش تقي به توقي خوردع به موقعيتي رسيده يعني دلم ميخواد خودمو پاره كنم سريع قطع رابطه اصلا نميتونم تحملش كنم😂😂كلا كسي كه بدون تلاش و با شانس و پارتي به جايي برسه رو مخمه 

من مثل شما بود موقعيتم خيلي تحمل و خودخوري كردم سننم كم بود بعد5سال ديگه يه ادم عصبي و خل شده بودم زدم سيم اخر همش باهاشون دعوا كردم هي دعوا دعوا تا تخليه شدم الان بعد ٤سال ازون دعواها اينقدر ارومم ديگه باهاشون حرف نميزنم من اگه واكنش نشون ندم متاسفانه ديوونه ميشم

من ادم حسودی نیستم وهمیشه موفقیت ادما منو خوشحال میکنه اگه اون شخص فروتن باشه کلی هم تعریف میکنم ازش ولی اگه کسی اهل خودنمایی باشه بقدری اعصابم بهم میریزه دوست دارم اون شخصو خفه کنم واسه شماهم پیش اومده ؟؟

خب من اینطور نگاه کردم بهش

که اون دوس داشته تو اون موقعیت باشه 

یعنی رتبه اول باشه و اینا 

چون همون روزی که گفتن تو رتبه اول شدی و از یکی از پسرا جلو زدی 

خیلی از بچه ها اذیتم میکردن 

و حرفایی میزدن 

منم پوست کلفت شده بودم وسط اینا ناراحتم میشدم ا اصلا حاضر نیستم برگردم به اون روزا

خلاصه این دوستم گفت بهم حاضر بودم اینا رو بگن ولی رتبه اول میشدم 

خلاصه میگم اون دل خواستنشو درک کردم دیگه

فقط یادمه یه جا رفتار این دوستم و یکی دیگه اونقدرررر بهم فشار اورد اونقدر هی تو خودم ریخته بودم

یه جا تو اتاق بودیم 

تا یه چیزی گفتن بهم یادمم نی چه تیکه ای انداختن

شروع کردم ازشون گله کردم براشون رفتاراشونو توضیح دادم اینکه همیشه هم هیچی نمیگم و هی بدتر میکنن رفتاراشونو خلاصه حسابی به روشون اوردم و ناراحتمیو شدیدا ابراز کردم فک کنم اونجا گفتم به دوستم که پا نشد دست بزنه

باورت میشه اونقدر محکم و با منطق بهشون گفتم حتی یه کلمه هم حرف نزدن فقط گوش میدادن اخشم حرفام تموم شد پا شدم از اتاق اومدم بیرون 

دیگه خلاصه فراموش کردم چون دوست خوبی بود و هست الان که خیلی دوسش دارم 

اما از اون یکی دیگه اهوازی بود  خیلی ضربه خوردم به هر سختی بود رابطمو حفظ کردم تا روز اخر دانشگاه 

روز اخرم ازم حلالیت خواست گفت خیلی اذیتت کردم و اینا 

ولی من دیکه نمیخواستم بعد دانشگاه رابطه ای باشه اصلا