خیلی دلم گرفته ...
یکیو دوستش دارم ولی حس میکنم فقط من دارم بدو بدو میکنم سمتش و اون اصلا عین خیالشم نیست و حتی دوستمم نداره ... بعد میگم ولش کن بیخیالش بذار بذارمش کنار برای همیشه فراموشش کنم ... بعد دوباره میگم نه خوبه من دوستش دارم یاده خوبیاش میوفتم میگم نه همینو تلاش میکنم رابطمون خوب بشه ...
احساس تنهایی و بدبختی میکنم ...
حس میکنم هیچکس دوستم نداره ...
میترسم سنم بره بالا و هیچکس هیچوقت پیدا نشه که دوستش داشته باشم و اونم دوستم داشته باشه ... شایدم هیچوقت ازدواج نکنم اصلا ... نمیدونم
سره این ادم خیلی اذیت شدم ... یعنی بیشتر خودم خودمو اذیت کردم و همینطور رابطه رو ...
دلم میخواست با همین این رابطم خوب میشد و باهم ازدواج میکردیم ولی فکر نمیکنم همچین اتفاقی بیوفته امیدی ندارم ...
چند باریم باهاش کات کردم رفتم با بقیه قرار گذاشتم اشنا شم ولی اصلا هیچکس به دلم نمیشینه ...
نمیدونم چیکار کنم ...
