اچه ها من یکساله عقدم تو این مدت امش به اصرار شوهرم یک هفته یک هفته خونشون منو نگه میداشتن برام مثل مرگ بود اصلا ار خانوددش خوشم نمیاد مخصوصا داداشش که مجرده تو خونه هم هست منن راحت نیستم اونجا بهش گفتم نمیتونم تنگار تو زندانم گفت خب بیا یک روز وایستا روز بعد میبرمت تاچار قبول کردم ولی به خدا یک روزم نمیتونم تحملشون کنم انقدر ازشون متنفرم و حس بد میدن بهم
شوهرم گفت تو چند ماهه نیومدی مامان بابام فکر کردن ما قهریم میگم میام پیش تو فکر میکنن میرم با دوستام میگن تو که با زنت خوبی میری خونشون میرین بیرون پس چرا نمیاد اینجا دو سه ماهه ندیدمشو شوهرم میگه شش ماه همش غر میزنه
ما سه ماه دیگه میریم سر خونمون حتی نمیدونم چطور قراره با اونا زندگی کنم شوهرم میگه تو میخوای چند سال با اینا زندگی کنی چرا گوشه گیری میکنی فردا کارت به اینا میفته ولی دست خودم نیست الانم همش حالم بده و ماتم دارم
شوهرم میگه من برا خودت میگم اینطور اذیت میشی شما میگین من چکار کنم😓
خوابت میاد اسی؟
اخلاقتوعوض کن پسرشونوگرفتی باخونوادش باید بسازی باسیاست. بچه بازی درنیار. ی عمربچه بزرگ کردن زنش دادن ک بشه این
خوب باهاشون خوب باش. مگه چقدر بهت بدی کردن ک انقدر نفرت داری؟
تو که انقدر حساسی چرا قبول کردی باهاشون همخونه باشی؟
منکه به پیشنهاد خودم رفتیم ودوسشون داشتم صدبار خودمو لعنت کردم
والله ماهم خوشمون نمیاد ولی بخاطر همسرمون قبول کردیم پذیرفتیم هرچیزیو ...
درضمن این مشکل پیش پا افتاده ای
خودت برای خودت حاشیه درست نکن
خیلیا بدترین اختلافات دارن ... همین که همسرت طرف تو خیلیه والله
این کارتون بی احترامی به خانواده شوهرتونه
فقط یه لحظه فکر کنید که روزگاری عروستون اینطور باهاتون برخورد کنه همه چی حل میشه واقعا اونا هرکس هم باشن اینقد بد نیستن که سه ماه نرین پیششون بالاخره هنین شوهری که عاشقشین دس پرورده و هم اخلاق اوناس
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
