بچها من با ۱۹ سال سن ن پولی ن دلخوشی ن جایی که برم همش تو خونه همش کارای تکراری
عشقمم که تازه به بدترین شکل ممکن از دست دادم و رفت
دلم خیلی میخاد با یکی برم تو رابطه اما همش تو خونم
دلم میخاد منم مثل بقیه حداقل دلم به یه آدم به جز خونوادم گرم باشه
اما تو این پاییز تنهای تنهام تازه هزار تا مشغله و دغدغه دیگم دارم
بچها نمیدونم چیکار کنم ادم صبوریم نیستم همش دارم دعا میکنم
تو خونمون سکوته سکوته حتی یه بیرونم نمیرم چون اینجا کمتر جایی رو داریم بریم قبلا زیاد میرفتیم اما الان از اکثر دوستامم دور شدم و غم های زندگیم و روزمرگی ها داره دیوونم میکنه
هعیییی بازم خوبه شمارو دارم
برام دعا کنید با دل پاکتون که اون آدمی که خودم میخام با همون مشخصات یهو وارد زندگیم بشه
خیلی حالم بده هوای پاییز بد جوریه
