دوستان توی خانواده شما هم این طرز فکرها هست؟
مثلا پدری به دختر ۲۸ سالش گیر بده بگه تو هیچ اختیاری از خودت نداری
منم تعیین تکلیف میکنم برات
حق نداری از خونه پاتو بیرون بزاری
حق نداری هر لباسی بپوشی
حق نداری با دوستات بگردی
به طور کل میگه تو اسیر منی تا تو رو ردت کنم دست شوهر اونجا از بند من آزاد میشی
و تا قبل اون هیچ حق و اختیاری نداری
ازین موردها دیدین ؟
این رفتار نرماله روی یه دختر ۲۸ ساله؟
با اینجور افراد باید چه برخوردی داشت ؟
یک پدر واقعا چقدر اختیار روی دخترش داره؟
زیاده رویه این اخلاق پدر.مگه خود دختره سنش کمه دیگه بالغ شده خودش تشخیص میده خوبو بدو
تو ایران تا قبل ازدواج اختیار دست باباش بعدش دست شوهر
خانوما تو ایران خیلی کم پیش میاد اختیار مطلق داشته باشن
هیچی.بچه جزو اموال نیست.میشه نگران بود میشه تذکر داد میشه مراقب بود ولی اینایی که گفتی نه.هیچ جوره درست نیست
اينجا ايرانه عزيزم تا ١٠٠ سالگي هم مردا واسه زنا اقا بالاسرن فرقي نداره پدر يا برادر
بايد بجنگي واسه خواسته ها
كاري كه خيلي از دخترا از جمله خود من انجام دادن
خیر هیچ اختیاری نداره و نداشته
دختر ۲۸ ساله دیگه بالغ و عاقله و باید خودش به طور مستقل زندگی کنه
باید تو روی این ظلم پدرش وایسه و کمی اتیش پاره بازی چاشنی کنه و به پدرش بفهمونه کاره ای نیست
اون دختر خودش نباید اجازه بده که پدرش براش تصمیم بگیره دیگه به سنه قانونی رسیده چند بار تو روش در بیا
من ار ۲۲ سالگی با دعوا و دااد و بیداد خودم مستقل کردم اگ ب بابام بود باید دقیقن همینطوری میشدم هزارتومنم ازش نگرفنم تا اللن یعنی چی اختیارت دستت بابات باشه زنگ بزن مشاور ۱۲۳ من سنم کم بود کمکم کردن من کتکم مبخوردم
من جلوی ظلم وا میسستم
خود دختر باید یه فکری کنه خودشو زودتر مستقل کنه
نه که درست نیست مگه بچس دختره ۲۸ ساله
خب خیلیاش دلسوزی و نکته بینی هایی هست که والدین دارن و حتما از سر نااگاهی یا دشمنی نیست. بستگی داره پوشش شما، ارایشت ،دوستات و ... چطور باشن.
مقلا من یه خانمی رو دیدم تو خیابون شلوارش تا کشاله رون پاره بود و ببخشید اونجاش زده بود بیرون و خیلیا نگاه میکردن. خب این پوشش شاید از نظر خانوادش درست نباشه و اینو خانوادش درست فکر میکنن. میتونه شیک تر و یخورده پوشیده تر بیرون بیاد.
یکی دوستاش قلیونی و مشروبی و معتاد و هرزه ... هستن و خانواده ها نمیپسندن چنین دوستانی رو
بستگی داره کلا
متاسفانه اکثر پدرای ایرانی همین هستن!
من بیست و سه سالگی عقد کردم .تو اون هفت ماه عقد هم اختیار خودمو نداشتم چه برسه به مجردیم !اما به خودم سخت نگرفتم .تا تونستیم پیچوندیم و خوش گذروندیم!و با خودم گفتم اینم میگذره .الان بعد از پنج شش سال هر چقدر تلاش می‌کنه با من خوب بشه نمیشه .دل من باش صاف نمیشه!
