بذار یه داستان برات تعریف کنم یه نفر بود زمان قدیم میگن به دستور شاه چند صد تا طلبه رو توی مدرسه فیضه از طبقه بالا هل میداده پایین و کلی با قمه طلبه کشته بوده میگن میگذره یه روز از کارش پشیمون میشه میره مدرسه فیضیه به بزرگ اونجا رو که یه عالم بوده صدا میکنه و میگه من پشیمونم سالها پیش کلی اینجا طلبه کشتم که حسابش از دستم در رفته نمیتونمم توبه کنم انقدر گناه کردم که خدا منو نمیبخشه عالمه بهش میگه خدا خودش گفته اگه بدترین گناه های عالم رو انجام بدین قتل حتی زنا اگه واقعا بخوای توبه کنی و دوباره شروع کنی شک نکن توبه ات واقعی باشه خدا میبخشه ولی خود خدا گفته تنها چیزی که اون دنیا به هیچ عنوان نمیبخشم نا امیدی از درگاهم و بخشیده شدنه عالمه بهش میگه بخاطر همین نا امیدی به رحمتو بخشش و قدرت خدا گناهش از کشتن همه طلبه هایی که کشته بیشتره اون آدم هم توبه میکنه و آدم درستی میشه. راستی اونایی که خودکشی هم میکنن چون از رحمت و قدرتو توانایی خدا نا امیدن که خودشونو میکشن اونا هم اون دنیا بخشیده نمیشن.فکر کن اون دنیا قاتل اون همه طلبه بخشیده میشه چون توبه کرده ولی کسی که خودشو کشته نه. اونم فقط بخاطر نا امیدی از درگاه خداست.
عزیزم خدا خیلی دوستت داره که به فکرت می اندازه که به سمتش بری و باهاش حرف بزنی هیچ آدمی حتی مادرو پدر آدم نمیتونه جای خدا رو توی محبت کردن بی منت بگیره اینو از منی بشنو که تک تک محبت هاشو با توکل به خودش چشیدم به خدا از خودش مهربونتر رفیق تر همه کس تر پیدا نمیکنی باهاش رفیق شو ببین چطوری توی بغلت میگیره آرامشی که با نماز و قرآن خوندن حتی خوندن معنی آیاتش میگیری هیچ جا و بغل هیچ پسری حتی بغل مادر و پدرتم نمیتونی پیداش کنی.
من عاشق این فراز دعای جوشن کبیرم تورو خدا معنیشو ببین:
حَبِيبَ مَنْ لا حَبِيبَ لَهُ يَا طَبِيبَ مَنْ لا طَبِيبَ لَهُ يَا مُجِيبَ مَنْ لا مُجِيبَ لَهُ يَا شَفِيقَ مَنْ لا شَفِيقَ لَهُ يَا رَفِيقَ مَنْ لا رَفِيقَ لَهُ يَا مُغِيثَ مَنْ لا مُغِيثَ لَه
اى دوست آنکس که دوستى ندارد اى طبیب آن کس که طبیبى ندارد اى پاسخ ده آن کس که پاسخ ده ندارد اى یار دلسوز آن کس که دلسوزى ندارد اى رفیق آن کس که رفیق ندارد اى فریادرس آن کس که فریادرسى ندارد اى راهنماى آنکه راهنمایى ندارد اى مونس آنکس که مونسى ندارد اى ترحم کننده آن کس که ترحم کننده اى ندارد اى همدم آن کس که همدمى ندارد.❤