پشّه ای در استکان آمد فرود
تا بنوشد آن چه واپس مانده بود
کودکی از شیطنت بازی کنان
بست با دستش دهان استکان
پشه دیگر طعمه اش را لب نزد
جست تا از دام کودک وا رهد
خشک لب می گشت، حیران، راه جو
زیر و بالا بسته هر سو، راه او
روزنی میجست در دیوار و در
تا به آزادی رسد بار دگر
هرچه بر جهد و تکاپو میفزود
راهِ بیرون رفتن از چاهش نبود
آنقدر کوبید بر دیوارْ سر
تا فرو افتاد خونین، بال و پر
((جان گرامی بود و آن نعمت لذیذ
لیک آزادی گرامی تر، عزیز!))
به بهانه ی زادروز فریدون مشیری♥️
شعر یا بیت مورد علاقتون از فریدون مشیری رو بنویسید تا لذت ببریم♥️
تو بدان این را تنها تو بدان
تو بیا
تو بمان با من تنها تو بمان
جای مهتاب به تاریکی شبها تو بتاب
من فدای تو به جای همه گلها تو بخند
من این قسمت از شعر♥️
تقدیم به عشق زندگیم
یعنی هیچکسی تنها یک بیت از فریدون مشیری ننوشت؟
شعر "بی تو مهتاب شبی، باز از آن کوچه گذشتم"
مخصوصا آخرش:
رفت در ظلمت غم ، آن شب و شبهای دگر هم
نه گرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم
نه کنی دیگر از آن کوچه گذر هم !
بی تو ، اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم
یادش به خیر سال 94 سالار توی جشنواره موسیقی فجر این رو خوند، با دکلمه ژاله صادقیان.
فوق العاده بود
این رو هم دوست دارم:
ای همه مردم! در این جهان به چه کارید ؟
عمر گرانمایه را چگونه گذرانید ؟
هرچه به عالم بود اگر به کف آرید ،
هیچ ندارید اگر که عشق ندارید
وای شما دل به عشق اگر نسپارید
گر به ثریا رسید هیچ نیرزید
بیمار خنده های توام بیشتر بخند
خورشید آرزوی منی گرمتر بتاب ♥️
اوخی پشه مرد😓
