عجب تراژدی غم انگیزی است وقتی که ماانسان هایادگرفته ایم که دلیل تمام ناکامی هایمان رابه خدانسبت میدهیم
درلابلای تمام روزهای سختی که دست به گریبان خدامیشویم خدا فقط مهروعطوفت اش راشامل حال مامیکندودست برسرمان کشیده وغبار ازشیشه قلبمان می زداید
واقعااین جمله عجیب به دلم می نشیندکه"خداخیلی خداست،مایاد نگرفته ایم بندگی اش رابکنیم"
مابنده دکترهاشدیم،بنده رمال ها ودعانویس هاشدیم،بنده هرکسی که وعده تحقق خواسته مان رابه ماداده است اماغافل ازاینکه یکبارخالصانه دریچه قلبمان رابه روی خدابگشاییم واجازه دهیم خداخواسته مارااجابت کند
خدایی که نزدیک ترازهرکسی به ماست
خدایی که هزاران باربیشتراز پدرومادرانمان درحق مامهربانتر است
خدایی که زمین وآسمان هارا مسخر فرمان ماکرده است
دوستان من خدایی رویافتم که سریع الجوابه وخیلی زود به فرکانس های من واکنش نشون میده
خدایی که مهربونه ولی من بافرکانس هام مهربونیش وتجربه میکنم
خدایی که همیشه بامن حرف میزنه ولی حرف زدنش هم بسته به فرکانس های منه
اصلاهرچی ازش میخوام برمیگرده میگه بهت میدم توفقط فرکانسش روبفرست
واین خداچقدردوست داشتنیه
چه حس زیباییه که وقتی سرتوگذاشتی روپاهای این خداوخداداره نوازشت میکنه ومیگه عزیزدلم همه جاباهات هستم
چه لذتی داره بااین خداقدم زدن،باهاش عشق بازی کردن وبهش اعتمادکردن
اصلابابامگه خداغیرازماکی رو داره؟
ماهمه چیه خداهستیم
خدامیگه من عزیزترازشماکی رودارم که نعمت هام ودراختیارش بزارم،فقط عزیزان دلم فرکانس مناسبی بفرستیدبعدببینیدچه بهشتی رو براتون به ارمغان میارم
فقط همین