•
و سرانگشتانت
خُرده شیشه‌ها را از گلویم بیرون می آورند
تا گام‌زنان در "زمین بی‌حاصل"
ترانه‌ای اثیری بخوانم
و بانگ بردارم:
"برخیزید
از گورهای کاغذی‌تان برخیزید"
تا در رستاخیزِ کلمات
دست ها و لبان تو را صورت بندم
و زوال زیبایمان را.
با من بگو
نجوای ما
کدام سمتِ تاریکی هزاره ها فرومی‌میرد؟
