میدونی دلیل دومی هم که میتونم بیارم ضعف رفتاری خانوما هستن من زیاد ندیدم پدر و داماد سر دختر دعواشون بشه اتفاقا انگار که قراره یکی بعد از خودشون مراقب دخترشون باشه واسه پدرا
ولی زنا نمیدونم به چه دلیلی انگار که همیشه یه مرد رو واسه خودشون میخوان یا چه میدونن انگار که باید دوست داشته بشن توسط یه مرد برای همین وقتی میخوان با یه خانوم دیگه شریکش بشن حس میکنن اون خانومه دشمنشونه
مثلا من حس میکنم تعداد مردایب که از زنشون یا دخترشون بپرسن منو بیشتر دوست داری یا شوهرتو یا باباتو خیلی کمتر از زنایی که میخوان بدونن شوهرشون یا پسرشون اونا رو بیشتر دوست داره یا دشمن
وقتی روابط بیمارگونه تر میشه، چالش ها بیشتر میشن. یه پسر برای مادر قسمت رمانتیک حذف شده با شوهرشه، برادر در جوانی از دست رفته مادرشه، دوستشه باعث حس مفید بودن و ثمره زندگیشه، افتخار و ویترین خانواده است، حامی مالی و عاطفی مادرشه و ... همینطور برو جلو.
کاهی اوقات برعکسه.روابط مادر و پسر تا قبل ازدواج، دور و سرد و حتی تا مرزهای نفرت و بی تفاوتی پیش رفته.بعلت نداشتن مهارت های ارتباطی.بعد یهو عروس میاد و مادر می بینه پسرش چقدر گرم و مسئولیت پذیر و عاشق و دست و دلبازه با این دختر تازه وارد! و این آغاز حسادت و مقایسه و تخریب و.... اینا میشه
من مجردم،یه خانمی تو فامیل بود خیلی رفتار خوبی بامن داشت یه بارم گفت خیلی دوستت دارم،قربون صدقه ام میرفت، تا اینکه گذشت و پسرش بمن علاقه مند شد،این خانم رفتارش بامن بدشده،تاچند وقت پیش که فقط فامیل بودیم خوب بود حالا که به چشم عروس نگام میکنه بد شده،ولی خبر از دل و نیت من نداره،من باخودم عهدبستم مادرشوهرآیندمو مثه مامان خودم بدونم،بهش احترام بزارم،توپیری ازش مراقبت کنم،تعریف از خودنباشه عروس دلسوزی رو ازدست دادحالا ببینیم بعدا عروسش چطور از اب درمیاد
من اصلا با مادرشوهرم مشکل ندارم تنها دلیلش هم اینکه اصلا توی زندگی ما دخالت نمیکنه و هوای پسرو عروسش و یکسان داره و همین طور حواسش بهمون هست ک ی وقت کم و کسری نداشته باشیم اونوقت مگه من دیوونه ام با همچین مادرشوهری بد باشم بنظرم همه چی برمیگرده ب رفتار مادرشوهر جدا اگه اونا بد بودن منم بد میشدم
حتی اگه عروس هم بد بود مادرشوهر باید بخاطر زندگی پسرش کوتاه بیاد و لطمه ای ب زندگیشون وارد نکنه
فقط ميدونم تو ايران اينجوريه نمي دونم چرا😭😬😬😬
اول صبحی و بدگویی...هست بابا خیلی تلخ ...چند روز پیش گفتم دندونمو کشیدم از بس اذیتم میکرد میخوام ایمپلنت کنم جاش چون دوسندارم وقتی میخندم تو این سن بی دندون دیده بشم..برگشت گفت که چی بشه عزیزم ایمپلنت هم کنی 4 یا 5 سال دیگه میفته گفتم دکتر گفت مراقبت کنم تا اخر باهام میمونه حداقل 25 سال..گفت دروغ...گفتم به هر حال..اخه تو دلم گفتم زنیکه نمیشه هیچی نگی و انقدر تلخ نباشی
اشتباه میکنی که تصمیم گرفتی همچین عروسی باشی، اینو میگم چون خودم اینطوری بودم، حتی توی خونه تکونی کمکشون میکردم، میرفتم بالای 4پایه دوساعت لوستراشونو تمیزمیکردم
بعد دیدم نه خانواده شوهر هیچوقت به چشم دختر خودشون نگاهت نمیکنن، پس از اول خودتو بالا بگیر و زیاد قاطی نشو باهاشون، به ضرر خودته
منم همین نیت را داشتم و تا سه سال اول زندگی خدایی به چشم مادرشوهر نگا نمیکردم...هر وقت به مامان خودم زنگ میزدمو حالشو جویا میشدم به مادرشوهرم هم تماس میگرفتم و تو دلم میگفتم یه احوال پرسی که چیزی از من نمیگیره بعدها جاریم اومد به من گفت زیاد به مامان زنگ نزن دو هفته یه بار زنگ بزن حالشو بپرس..فهمیدم مادرشوهرم ازش خواسته که بگه...قربون مامان خودم برم که هر وقت تماس بگیرم شاد میشه
