خیلی خوبه ک ب فکر دخترت هسی
منم مث شمادختر دارموهمیشه نگران این موضوع هستم
من خودم ب شخصه توجمعی ک هستیم،80 درصد چشم وگوشم وب بچه هام میدم،اجازه میدم بازی کنن باهم باشن،ولی نمیزارم تو ی اتاق تنهاباشن
یاگوشه ای دورازدید تنهاباشن
یادرحین بازی دقت میکنم ک چ بازیی میکنن
و مشکلی باشه سریع برخوردمیکنم
و ب هیچ عنوان بچه هام وتنهانمیزارم
اکثرانم مهمونی واینازیادشرکت نمیکنم
چون بچه هام کوچیکن،هم خودم اذیت میشم،هم میزبان.ولی شرایطی ک پیش میاد مراقبشونم.هیچ جوره دلم نمیخواد کسی ازبچه هام سواستفاده کنه.شایدالان ک سنشون کمه ازم شاکی شن.ولی بزرگترک شدن،درجریان قرارشون میدم وبهشون توضیح میدم..و صددرصد ازم ممنون میشن ک مراقبشون بودم..ماپدرومادرا مسئول بچه هامون هستیم،درپیشگاه خدابایدجواب پس بدیم،ک ب خاطر یک بی احتیاطی یاخونسردی یابی فکری یا...بچه هامون دچاراسیب جسمی وروحی شدن.