قضیه ازین قرار بود که توی دوره ی راهنمایی جشن روز معلم .بچه های هر کلاس جدا واسه خودشون پول جمع میکنن یه کیک میخرن.نه خیلی بزرگ در حد بچه های کلاس.ما اون سال گفتیم که بیشتر پول بزاریم یه کیک بزرگتر بگیریم.بعدم واسه جشن توی سالن مدرسه جمع می‌شدیم کل سالن واسه جشن تزیین بود کیکارم میذاشتن روی میز که قشنگتر به نظر بیاد واسه عکسا.بچه های کلاسای دیگم کیک مارو دیدن که بزرگ و خو شکلتر گفتن خوش به حالتون.
بعدم مهمونای آموزش پرورش و رئیس روسا اینا اومدن واسه مراسم.و جشن .بعد مراسم کیکای بچه هارو بهشون دادن برن سر کلاسا اما کیک مارو چون بزرگ و خوشگل بود دادن به اون رئیس روسا بخورن و ما اون سال بدون کیک موندیم.از کلاسای دیگم نمی تونستن باماتقسیم کنند چون کیک فقط به اندازه خودشون بود.
هرچی فکر کردم نفهمیدم چه ضرب المثلی اینجا به کار می‌ره.
