سلام دوستان. من 15 ساله که ازدواج کردم. بچه دار نشدیم و خیلی تو زندگیم مشکل دارم. مشکل بچه از همسرمه و کلا دکترها قطع امید کردن. همسرم با همه خانواده من قطع رابطه کرده. با این بهانه که چون مشکل از منه تو خانواده شما تحقیر می شم. بدون انگیزه است. کار ثابت نداره و اعصاب و روان من رو بهم ریخته. خانواده ام هم به دلیل رفتارهای او اصلا خونه ما نمیان. خسته شدم.
چه سخت 😔
انشاله که زودی مشکل تون حل میشه عزیزم
چه پرو،مشکل داره با خانوادت هم قطع رابطه؟؟؟عجب
ببین برای منم همین پیش اومده بود دقیقا!!!
من از یکی از پزشکای دکترساینا ویزیت انلاین گرفتم از خونه و خیلییییی خوب بود. بیا اینم لینکش ایشالا که مشکلت حل میشه 
طلاق..نه بخاطر بچه بلکه بخاطر اخلاق بدش
خیلی به طلاق فکر می کنم. ولی هیچ وقت جرات نکردم مطرحش کنم. نمی دونم کار درست چیه. خیلی ها بهم پیشنهاد می دن که برم یه بچه بیارم بزرگش کنم. ولی من به دلیل اینکه اصلا نمی تونم به شوهرم تکیه کنم شک دارم.
اگ رتو در جایگاه اون وبدی حتما تا الان طلاقت داده بود این ادم ارزش ادامه نداره عزیزم
شاید باورتون نشه ولی اگر مشکلی برام پیش بیاد تا حد ممکن سعی می کنم ایشون نفهمه. چون نه تنها در کنارم قرار نمی گیره بلکه اعصاب و روانم رو هم به هم می ریزه.
به نظرتون طلاق در سن 39 سال کار درستیه؟
دلت به چی چی ه این بشر خوشه؟
ی فکر درست برای زندگیت بکن...ی روز چشم باز می کنی میبینی بچه که نداری آقا کار نداره پس پول و خونه و سرمایه نداری افسردگی گرفتی و بهترین روزهای عمرت کنار خانوادت نبودی ...باور کن ی روزی می بینی اگر دوباره بخوای باردار شی سنت اجازه نمیده و طمع مادر شدن رو نمی چشی واین بدترین بدبختی برای ی زنه...اگر خانواده حمایتت می کنه باهاشون مشورت کن
عزیزدلم ببین مرد اگه بفهمه مشکل از اونه بدجوری احساس حقارت میکنه، اصلا نباید میزاشتی خانوادت بفهمن، ب نظر من مشکل اصلی از اینجاس، البته اینکه نتونسته ی کار درستی داشته باشه، از درون خودشو داره سرزنش میکنه ک نتونسته زندگی خوبی برا شما بسازه، ولی شما بازم باید در کنارش باشی، خوبی‌اشو ببین و جلوی دیگران بهش احترام بزار تا دوباره اعتماد ب نفسشو بدست بیاره، درسته ک میگید دکترا از بچه دار شدن قطع امید کردن ولی یادت نره گلم هیچ قدرتی بالاتر از قدرت خدا نیست، از صمیم قلب برات آرزو میکنم دوباره شادی ب زندگیتون برگرده
من 38 هستم هنوز ازدواج نکردم
درسته عزیزم. ایشون خیلی بی انگیزه شده. ولی من چی؟ گناه من این وسط چیه؟ به جای اینکه سعی کنه که آرامش خانواده رو حفظ کنه، به جای اینکه سعی کنه کمتر این کمبود حس بشه منو به افسردگی کشونده. به خدا من هم بی انگیزه ام. مگه زندگی بدون بچه و بدون روابط خانوادگی و دوستانه چی داره؟
برای هر مشکلی هم که پیش میاد تا من بخوام در موردش حرف بزنم، میگه طلاق بگیر برو. هر چیزی رو به این مسئله ربط می ده.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
