این متن رو دیر یا زود در زندگیتون باور میکنید .
فارغ از دوست داشتن
اینکه اون دو نفر،چه موقعی بهم برخورده باشن خیلی مهمه!
منظورم زمان و شرایط هر دوشونه!
تو نمیتونی، آدمی رو که از دل یه رابطه دیگه بیرون اومده و وانمود میکنه همه چیزو فراموش کرده، دچار خودت کنی!
تا وقتی بهش فکر میکنه و تو رَدشو توی حرفاش و عملش حس میکنی!
نمیتونی، کسی که تو رو توی اولویت بندی هاش
گذاشته وسط یا اخر، تحمیل کنی و به امید بهتر شدنش خودتو گول بزنی...!
نمیتونی، آدم ترسویی که هنوز از دل به دریا زدن و دیونگی، فقط یه چیزی شنیده و علاقش نصف و نیمه است رو،پایبندش کنی!
نمیتونی،کسی که با هوس اومد جلو و توی سرش هزارتا نقشه و دروغ رو باور کنی و خودتو بزنی بخواب!
نمیتونی، به کسی که هنوز براش تصمیم میگیرن بقیه و ازت میخواد همه چیز پنهون بمونه
اعتماد کنی!
.
میدونی، باید هر چیزی سر وقتش رخ بده! حتی عاشقی!
تا حال گذشته ات خوب نشده، به امید فراموش کردنش، نخواه وارد رابطه جدیدی بشه...
واسه قوی بودنت دنبال بهتر از اون نباش....
یا
اگه دیدی از هر چیزی همیشه ناراحتی و استاندارهات اومده پایین، خودتو نجات بده!
نذار از شرایط آرمانی و حال خوش، دور بمونی!
ما هیچ وقت نمیدونیم چی در انتظارمونه
ولی زمان چون بزرگترین مرهم درده، بهترین ها رو با صبر میده حتی اگه خیلی دیر بشه...
شاید
مردی که امروز توی ایستگاه کنارت بود
یه روز، نیمه گمشده ات بشه...
و زنی که، باهاش توی خیابون چشم تو چشم شدی، یه معشوقه!
