سلام عزیزم.
من میفهمم که تو سن تو، قضاوت بقیه چقدر اهمیت داره.
تاپیک های قبلیت رو خوندم.
ولی باور کن، نظر بقیه هیچ تاثیری روی زندگی ما نداره. اگه بقیه بگن کار پدرت خوب بوده یا بد بوده، یا چه جوری در مورد این موضوع فکر میکنن، چه تاثیری داره؟
یا در مورد مادرت، خیلی رو ایشون حساس شدی. من میفهمم حست رو. من هم ۱۶ ساله بودم و یادمه مامانم چقدر اون زمان رو مغزم راه میرفت. ولی تو اشتباه من رو تکرار نکن. از الان برای آروم شدن ذهنت، یه کاری انجام بده. پدر و مادرت رو همینجوری که هستن، با همین رفتارهایی که دارن بپذیر. تو مسئول زندگی پدر و مادرت نیستی. فقط مسئول زندگی خودتی. ببین برای بهتر شدن حال خودت، برای پیشرفتت از الان چه کاری میتونی کنی.
اگه مدرسه تون مشاور داره، حتما با مشاور حرف بزن.
یه مراکز مشاوره ای هم هستن که رایگان مشاوره تلفنی میدن.اگه خواستی شماره شون رو بهت میدم.