من دوستی با امام زمانو خوندم هیچ ربطی به اعتقادات به خدا نداشت در مورد رابطه با امام زمان بود شابد دیگرانم حسی بهش نداشته باشن یه کتاب کوچولو بود اما تو اون زمان و مکانی که من خوندمش خیلی حس عمیقی اول به امام زمان و بعد خدایی که می تونه همچین امامی داشته باشه تو دلم ایجاد شد یه حس خاص
شاید برای کس دیگه ای این اثر نباشه
از خدا بخواه خودش بهترین رو برات سر راهت میذاره
اما یه چیزی رو بهت توصیه می کنم سعی کن با خدا حرف بزنی
نه با نماز و قرآن و ... نه با ذکر
عین یه آدم دیگه که جلوت نشسته
غر بزن نق بزن درد دل کن گلایه کن هرچی
ابراز دلخوری یا ابراز علاقه ولی باهاش شب که میری تو رختخواب و تنهایی چند دقیقه حرف بزن خیلی خوبه شاید بهترین راه ایجاد ارتباط همینه گاهی نا خودآگاه گریت میگیره کم کم حسش می کنی امتحانش کن