مذهبی نیستم.چون خودم ۸ سال مسئول اداری شرکتی بودم که ۱۵۰ تا مرد بودن و همه روابطا خط قرمزا مشخص شده بود و کسی اجازه کم و زیاد کردن نداشت نه متاهلش نه مجردش. مسئول کارگاه و مسئول فنی و مسئول مالی منو تو صدا میزدن هیچوقتم کم و زیادی بینمون نشد با خانوماشونم رابطه م خیلی محترمانه بود و بینمون اطمینان و رفت و آمد بود. البته اسم کوچیک اصلا بینمون معنایی نداشتا.خواستم بگم مفرد گفتنه معیار نیست باید ببینی حد و مرزای دیگه چطوری پیش میره. طرف جلو بقیه بگه شما بعد تو پیامک قربون صدقه کنه که نمیشه😂
شوهرم محیط کاریش دکل حفاری هست زن اونجا نیست. برا همین این مسئله بین منو شوهرم جابجا شده بود و اون از نوع رفتار من اطمینان کامل داشت.
اصلا معنی ندارن بگه تو، چه غلطا جرات داره
بدم میاد
اما تو محیط کاری ک دائم در ارتباطن عادیه
من کلا بدم میاد ربطی به سن طرف نداره دست خودمم نیس
یه چیز بگم ببین من بیخودی حساسم؟
زن پسر عموش که ۶ سال اینا ازش بزرگتره از منم ۱۵ سال اینا بزرگتره
بعد میریم خونه شون خانومه اصلا با من حرف نمیزنه همه چون همکارم هستیم با همسرم هی حرف میزنه با اینکه میگه داداشم ولی خیلی صمیمی حرف میزنه و به منم اصلا توجه نمیکنه خانومه
منم روانی میشم میگم اگه ریگب به کفشش نیس بیاد با من حرف بزنه نه با شوهرم
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
