- حرف کسی را قطع نکنیم. دائم وسط حرف کسی نَپَریم و صبور باشیم و به دیگران مجال و فرصت حرف زدن بدهید و شنونده خوبی باشید. شنونده‌ی خوبی بودن در یک مکالمه بسیار مهم است.
- از خود بیش از اندازه تعریف نکنیم. برخی از ما عادت کرده ایم در همه جا پُز بدهیم و از صِفات و ویژگی های خود مدام تعریف کنیم، اینکارِ ما نشان دهنده خودپسندی ماست و بسیار ناپسند و زشت جلوه می‌کند.
- با صدای بلند صحبت نکنید. داد و صدای بلند باعث می‌شود حسِ ترس و اضطراب در دیگران ایجاد شود. سعی کنید با صدای آرام صحبت کنید خصوصا در مکان‌های خاص مانند مطب دکتر و بیمارستان و مترو و … .
- تُپق نزنید و کلمات را درست ادا کنید. لازم است که قبل از حرف زدن خوب فکر کنید و بعد آن را بیان کنید.
- درِگوشی حرف نزنید. وقتی درِگوشی با کسی حرف بزنید به دیگران این احساس دست میدهد که در رابطه با آنها صحبت می‌کنید و فکر می‌کنند که نقص یا مشکلی دارند.
- بدگویی و غیبت نکنید. اینکار باعث می‌شود کسی به شما اعتماد نکند زیرا فکر می‌کنند شما در نبود آنها نیز در خصوصِ شان اینگونه صحبت می‌کنید. در ضمن اگر آن فرد متوجه شود که پشت سر او حرف زده‌ایم بسیار ناراحت می‌شود و شاید باعث شود که رابطمان را از دست بدهیم.
برای خواندن مقاله کامل روی لینک زیر کلیک کنید.
