از وقتی که یادم می یاد آدم ساکتی بودم و به هیچ کس اعتماد نمی کردن تو مدرسه فقط با چند نفر ارتباط داشتم معلم هام همیشه فک میکردن من آدم مغروری هستم یا مشکل خانوادگی دارم و هیچ کس درکم نکرد من همیشه خودم راضی بودم چون استعداد هایی داشتم که تو مدرسه خیلی ها نداشتم من یه نقاش فوق العاده هستم یه نویسنده عالی یه بازیگر خوب ولی استعداد خیلی چیزا مثل ریاضی و علوم رو هم نداشتم همیچ وقت هم حس بدی نداشتم تا چند وقت پیش
یا هرکس دعوا میکنم بهم میگه منزوی و گوشه گیر همیشه به خاطر شخصیتم تحقیر شدم اجازه نمیدادم تحقیرم کنن ولی پشت سرم همیشه حرف زیاد بود
امروز تصمیم گرفتم عوض بشم شخصیتم رو دوست دارم ولی دیگه توان ندارم که به هنه توضیح بدم با همه متفاوتم تو جامعه مسخره ما همیشه متفاوت بودن تاوان داره
میشه کمکم کنید از کجا شروع کنم ؟؟؟