منم مثل شمام.وقتی باهم خوبیم خیلی زیاد خوبه اما وقتی بد میشیم قهر که میشه حتی غذا و آبم نمیخوره حرفم که هیچی نمیزنه منم احساس تنهایی دارم خیلی زیاد.اما اینبار دگ نمیخوام پیشقدم بشم واسه آشتی دارم رو خودم کار میکنم تا قوی باشم تا وابسته نباشم.خداروشکر بچه ام ندارم فکرم آزاد.
ماام هفته ای دوبار دعوا میکنیم ماهی یبارم لااقل قهر حداقل چند ساعته.من تصمیم دارم از این به بعد یسری رفتارام و اصلاح کنم و تو دعوا و بگو مگو سکوت کنم تا حرفی نزنم که بعدا پشیمون بشم تا ببینم چی میشه شاید نتیجه بده و فاصله قهرام کم بشه
نه بابا خانوم متاسفانه ایران اینجور اروپا اصلا اینجوری نیست و هر کی سرش به کار خودشه من هنوزم خانوم سابقم رو نی بینم بعد یک سال هنوز با هم بد نیستیم منکر علاقه ای که بهش دارم نیستم