توروخدا کسی ترجمه شعر بلده و ادبیاتش خوبه کمکم کنه

برای مولاناست؟ مثنوی درسته؟

الان دارم درموردش فکر میکنم، معنی چند تا کلمه شو نمیدونم

به نظر من:

بیت اول میگه اگر خدا جز سالکان قرارت داد، تسبیح اشیا را بشنو و گوش کن، ( میدونی که شرط سالک بودن سکوت و راز داری هست) سالک هرچی مینوه و میبینم نباید بگه به کسی.

بیت دوم اشاره به همین داره، تاویل یعنی چیزی را معنی کنی که به اولش و ذات خودش برگردونی، 

وبیت سوم از زبان خدا میگه،

میگه از آنجایی که جهان از نور من، از ذات من به وجود اومده، اگر چه رازهای پنهانی داشته باشه، و دیده نشه، اما مثل روح در بدن هست،

روح را از کالبد بگیری چی میشه؟؟

میگه اگر در راه سلوک و عرفان خدا کاری کرد که حتی بتونی عبادت کردن اشیا رو بشنوی یعنی به درجات بالای عرفان برسی

خدا گفت تفسیر واقعی و حقیقی افکارو کسی جز من و راسخون نمیداند (حق یعنی خدا، ذوفنون کسی که صاحب مهارتای زیادیه، راسخون کسایی که ثابت قدمن در راه دین)

برای اینکه اونها از نور هدایت من بوجود آمدند گرچه مثل روح در جسم پنهانند و آشکار نیستند

این تلاش من بود دیگه، این شعرو از کجا آوردی؟ شعر کیه؟ مطمئنی اشتباه ننوشتی چون من سرچ کردم تو گوگل نبود شعرش، یجوری بود معنیاش بهم نمیخوردن، حالا نمیدونم درست معنیشو گفتم یا نه