از همون بچگی خانوادم اصلا بهم محبت کلامی نداشتن
مدام جلویربقیه ازم بد میگفتن
ی بارنشد تعریفمو بکنن
باز بابام بهتره
مامانم ک هیچی
ی جان بهم نگفته
خیلی دوسم دارن و واسم ازنطر مالی کم نمیزارن
اما من به محبت کلامی احتیاج داشتم
الان ی ادم افسرده با اعتماد به نفس کم هستم
انقدر مامانم جلو فامیل بدمو گفته ک هرکس اجازه میده بخودش بهم تیکه بندازه و منم نمیتونم جواب بدم
من چشمام سبزه خداییش هم همه غریبه ها میگن خوبی مخصوصا چشمات اما مامانم مدام بد رنگ چشممو گفته ک همه دخترای فامیل هی بهم تیکه میندازن بخاطر رنگ چشمم یا بخاطراینکه زیادخوب نمیرقصم
هعی
حتی شوهرمم کمبوداموجبران نکرد
