🌿🌿 راوی :
زمانی که مجتبی تازه شهید شده بود، پدر یکی از شهدا آمده بود و دنبال شهید علمدار می‌گشت. گفت: «من چند وقت پیش در خواب دیدم جنازه‌ای را دارند می‌برند. گفتم: این جنازه کیه؟ یکی از تشییع کنندگان گفت: این شهید علمدار ساری است.
یکی از دوازده سرباز آقا امام زمان(عج) بود. دوازده تا سرباز مخلص در مازندران داشت که یکی علمدار بود که شهید شد. یازده تای دیگرش هنوز هستند. گفت: اتفاقاً خود امام زمان هم تشریف آوردند که با دست خودشان شهید را داخل قبر بگذارند.»🌿🌿🌿
فرزند شهید سید هادی رضایی او را سالار و بزرگوار معرفی می‌کند و می‌گوید: من هر وقت به آرامگاه می‌آیم اول بر سر مزار شهید علمدار می‌روم و سپس بر سر مزار پدر خود، چون شهید علمدار یکی از یاوران حضرت زهرا (س) بود و نام حضرت زهرا (س) را با حالتی خاص و عاشقانه بر زبان جاری می‌ساخت، او به ما جوانان آموخته بود که اگر در هر مشکلی نام حضرت زهرا (س) را سه بار بر زبان جاری کنید مشکل‌تان حل میشود و من نیز با این کار حاجت گرفتم، او مشوق خیلی خوبی برای ما بود.
به گزارش ایسنا:
در کوچه پس کوچه‌های شهر، سری به منزل قدیمی شهید علمدار زدم. هرچند خانواده او از این محل رفته‌اند اما هنوز دیوارهای این کوچه یادآور کودکی ما است که برای شنیدن ذکر روضه‌های حاج مجتبی دوان دوان به سمت حسینیه می‌دویدیم، مردی که هیچ وقت لبخند از صورتش کنار نمی‌رفت اما سرفه‌هایی داشت که سینه‌اش را می‌سوزانند،سرفه‌هایی که در تصویر ممتد خندان او فاصله‌ای ایجاد می‌کرد.
پیش خودم گفتم سید تو چه کردی که از طفل خردسال تا پیرمرد کهنسال تو را می‌شناسند؟ در این افکار بودم که صدای آن جوان در کنار مزار شهید علمدار مرا به خود آورد. او می گفت: سید یک قانون دهگانه برای خود داشت!! از او پرسیدم قانون ده گانه دیگر چیست؟ او گفت: سیدمجتبی برای تربیت نفسش با خود قراری گذاشت تا به آنها به عنوان قانون عمل کند. اول: شناخت و عمل به قرآن،دوم: خواندن هر روز دو رکعت نماز قضا، سوم: خواندن هر شب نماز قضا، چهارم: دوبار در هفته خواندن نماز شب، پنجم: دو بار در هفته صبح ها خواندن زیارت عاشورا، ششم: فرستادن صلوات در آخرین رکوع و در کلیه سجده‌های نمازهای واجب، هفتم: ۷۰ بار استغفار در 24 ساعت، هشتم: روزه گرفتن دو روز در هفته، نهم: هر روز خواندن ۵ مسئله از احکام حضرت امام (ره) و دهم : در هر ۲۴ ساعت ۵ بار تسبیح حضرت زهرا(س) برای نماز یومیه و ۲ بار هم برای نماز قضا.
خدایا …!
گاهی که دلم از این و آن و زمین و زمان می گیــرد ،
نگاهم را به سوی تو و آسمـان می گیرم ،
و آنـقـدر با تــو درد دل می کنـم ،
تا کم کم چشـــــــــم هایم با ابـرهای بارانیت همراهی می کنند
و قلبـــم سبک می شود آنــوقــت تو می آیی و تــــــمـــــــــام فضای دلـم را پر می کنی
و مـــــن دیـــــــگــــر آرام می شــــــوم
و احساس می کنم هیچ چیز نمی تواند مرا از پای دربیـاورد !
چون تو را در قلبــــــــــــــم دارم…
جوان که بغض گلویش را گرفته بود گفت: حالا متوجه شدی چرا خدا علمداری جوانان را به سید مجتبی داده است؟
شاید این دلداگی بین جوانان و شهید علمدار را بتوان در زندگی شخصی او مشاهده کرد. جمله مشهوری از او در کتابی خوانده بودم که شهید گفته بود: آدم باید توجه کند. فردا این زبان گواهی می‌دهد. حیف نیست این زبانی که می‌تواند شهادت بدهد که اینها ده شب فاطمیه نشستند و گفتند: یا زهرا یا حسین (ع)، آن وقت گواهی بدهد که مثلاً ما شنیدیم فلان جا لهو و لعب گفت، بیهوده گفت، آلوده کرد، ناسزا گفت، به مادرش درشتی کرد…؟ احتیاط کن! در ذهنت باشد که یکی دارد مرا می‌بیند، یک آقایی دارد مرا می‌بیند. دست از پا خطا نکنم، مهدی فاطمه(س) خجالت بکشد. وقتی می‌رود خدمت مادرش که گزارش بدهد شرمنده نشود و سرش را پایین نبیندازد. بگوید: مادر! فلانی خلاف کرده، گناه کرده است. بد نیست؟! فردای قیامت جلوی حضرت زهرا(س) چه جوابی می‌خواهیم بدهیم.
شیمیایی نفس سید مجتبی را هر روز تنگ تر می کرد تا زمانیکه بهمن ماه سال 75 فرارسید، فصل خزان نوید بهار شهادت برای او سرداد و در 11 بهمن ماه این مرد بزرگ و ذاکر اهل در بین اشک های متداوم جوانان که در پشت درب بیمارستان دست به دعا شده بودند در لحظه اذان به دوستان شهیدش پیوست.او در زمان شهادت 30 سال سن داشت و در جوانی رفت تا با جوانان محشور شود و شفاعت آنان را بکند.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد
راوی :
روزی سر مزار سید نشسته بودیم. خانم من گفت: "من هرچه از خدا بخواهم با خواندن زیارت عاشورا در کنار مزار سید بر آورده میشود."
آن روز گفت: "آقا سید، من این زیارت عاشورا را به نیابت شما می خوانم. از خدا می خواهم زیارت عمه سادات، حضرت زینب(سلام الله علیها) را نصیب ما کند."
روز بعد یکی از دوستان من زنگ زد و گفت: "با یک کاروان راهی سوریه هستیم. دو نفر جا دارد. اگر گذرنامه داری، سریع اقدام کن. باور کردنی نبود شب جمعه ی بعد در حرم حضرت زینب(سلام الله علیها) نائب الزیاره سید بودیم!"
در بین بچه های همکار این ماجرا را تعریف کردم. اینکه هرکسی از خدا چیزی بخواهد به سراغ مزار سید می رود و با قرائت زیارت عاشورا از خدا می خواهد که مشکلش برطرف شود.
هفته بعد سید را در عالم خواب دیدم. گفت: "به فلانی(از همکاران محل کار)، این مطلب را بگو..."
روز بعد همان شخص در حضور جمع گفت: "تو درباره ی سید مجتبی چی می گفتی؟! من رفتم سر قبر سید. زیارت عاشورا هم خواندم. اما مشکل من حل نشد."
گفتم: "اتفاقا سید برات پیغام داده. گفته تو دو تا مشکل داری!"
از جمع خارج شدیم. ادامه دادم: "سید پیغام داد و گفت: " مشکل اول تو با توسل به مادرم حضرت زهرا(سلام الله علیها) حل می شود. اما مشکل دوم را خودت به وجود آوردی. در زندگی خیلی به همسرت دروغ گفتی و این نتیجه همان دروغ هاست!" رنگ از رخسار دوستم پریده بود. گفت: درسته"
توی سفر راهیان نور همین مطالب را گفتم. نوروز 1388 بود. یکی از روحانیان کاروان جلو آمد و گفت: "من زیاد به این حرف ها اعتقاد ندارم. برو به این سید بگو که می شناسی بگو یه دختر شهید داره طلاق می گیره برای اینکه بچه دار نمی شه. بگو آبروی خانواده شهید در خطره."
من هم بعد از سفر به سراغ مزار سید رفتم و بعد از زیارت عاشورا همین مطالب را گفتم.
نوروز سال 1389 همان روحانی با من تماس گرفت. می خواست آدرس قبر سید را بپرسد.
گفت: "با همان دختر شهید و همسر و فرزندش می خواهیم بریم سر مزار سید!"
سید به یکی از دوستانش گفته بود: "هروقت خواستید برای من کاری انجام دهید زیارت عاشورا را بخوانید. سه بار هم در اول و آخر آن نام مادرم حضرت زهرا(سلام الله علیها) را ببرید."
نقل از: یوسف غلامی
منبع: کتاب: "علمدار" کاری از گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی
برای حاجت دلتون صلوات ،آیة الکرسی میخوانم❤️ التماااس دعا❤️
کرامات ثبت شده شهید بسیار زیاد می‌باشد . بعد از اتمام ارسال زندگینامه تا حد امکان سعی میشه کرامات رو در این تاپیک ارسال کنم 🙏☘️
🙏🙏😢😢😭
وقتی هنوز در سفری یابن فاطمه
مائیم و هجر و در به دری یابن فاطمه
موی سپید منتظران شد گواه ما
با ما چه کرده این خون جگری یابن فاطمه
شوق وصال روی تو امید زندگی ست
تا بازگردی یک سحری یابن فاطمه
در چشم های عاصی ما گریه ای نماند
حتی به گوشه ی نظری یابن فاطمه
گفتم به باد تا که رساند برایمان
از جانب شما خبری یابن فاطمه
این جمعه جان حضرت زهرا ظهور کن
شاید قسم کند اثری یابن فاطمه
سوگند می دهم به علی اصغر حسین
بر شرمساری پدری یابن فاطمه
این انتظار هم فقط از روی عادت است
آخر نمانده چشم تری یابن فاطمه
تا روز حشر هم به کسی جان نمی دهم
کرب و بلا اگر نبری یابن فاطمه
ای دلبر غریب عزیز خدا بیا
محض رضای حضرت خیر النساء بیا
جانباز شهید «سید مجتبی علمدار» 11 دی 1345 در شهرستان ساری چشم به جهان گشود. وی در نوجوانی به عضویت بسیج درآمد و در اواخر سال 1362 به کردستان رفت. شهید علمدار برای اولین بار در عملیات کربلای 1 شرکت کرد و مدتی پس از آن وارد گردان مسلم بن عقیل در لشکر 25 کربلا شد و تا پایان جنگ در آنجا ماند.
وی در عملیات‌های کربلای 4 و کربلای 5 حضور داشت و در سال 1366 مسئولیت فرماندهی گروهان سلمان از گردان مسلم ابن عقیل را برعهده گرفت و در عملیات والفجر 10 نقش آفرینی موثری داشت.
