عزیزم الان دختر من ۲سالشه
تا وقتی غداخور بشه مسکل داشت
من واقعا عذاب کشیدم
هنش درحال آروغ گرفتن و عمود نگه داشتن بودم
دارو اصلا نمیخورد اگر هم نیخورد بالا میاورد اگر هم بالا نمیاورد بازم هیچ تاثیزی نداشت
شما هم فقط باید صبوری کنید فقط با گذشت زمان درست میشع
اصلا یادم نمیره چه شبو روزتیی ک کارم گریه بود
اصلا نمیتونستم خودمو اروم کنم
میرفتم جلو اینه باخودم حرف میزدم همش میگفتم دخترچته بابا بخدا میگذره بخدا قسم تموم میشه قوی باش ولی بازم گریم میگرفت
رفتم دوسه هفته خونه مادرم اونجا چون سرم گرم بود بهتربودم
اما اومدم خونه بازم گریه هام شروع میشد
یکم ک گدشت خودمو اروم کردم قانع شدم ک این مشکلو خیلی هادارن
فقط باید صبوری کنم
الان میگم ای کاش از بچگیش بیشترلذت میبردم
ای کاش صبور تر میبودم
دخترمن به مادر قوی میخواد و من همیصه عین کوه کنارصم
الان اگ خدایی نکردی مشکلی براش پیش بیاد خیلی ریلکث باهاش برخکرد میکنم و بهترین راه حلو برا حل مصکل پیدا میکنم