مگه همه باید برن دانشگاه؟خواهر منم دیپلمه..دوره های دارویاری رفت.الان کل خانواده به اون نیمچه تخصصش نیازمندن..علاقمندیتو پیدا کن و برو دنبالش.
مرگ پدر و مادر هم جز ضربه هدی سخت زندگیه..ولی خب..تنها چیزیه که دست بشر نیست و با گذر زمان باید باهاش کنار اوند..
نه عزیزم اگه اینطورم بود بازم به هرحال تو روابط همیشه یه سری اخلاف پیش میاد
من نمیگم اذیت نشدم اما تو زندگیم خیلی لحظات و اتفاقای زیبا هم داشتم و دارم چرا فقط بعد منفی و بدشو توجه کنم چه سودی به حالم داره
وقتی نمیشه شرایطو عوض کرد باید خودمونو باهاش سازگار کنیم
تمام اینایی که گفتی راه حل دارن
شروع کن ورزش کردن و سالم خوری برای وزنت
دانشگاهم که قراره بری به امیدخدا
جوونی هم نکردی بسم الله از الان شروع کن
اما یه چیزی میگم یادت بمونه هیچوقت نزار بخاطر هیچ چیزی هیچکسی تحقیرت کنه این اجازه رو به دیگران نده تو به عنوان اشرف مخلوقات بسیار ارزشمندی دانشگاهم اخرش یه مدرکه چیز خاصی نیست
پدرتم ابدی شده خدا رحمتش کنه سعی کن طوری زندگی کنی خوشحال بشه چون تورو میبینه و یه روزم بعد صدوبیست سال به وصالش میرسی (البته اعتقاداتتو نمیدونم)
