خواستم بگم خوش به حالتون من همش احساساته خیلی احساسیم و دلم به رحم پیاد اصلا نمیتونم کسیو ناراحت کنم حتی اگه حقش باشه چون عذاب وجدان میگیرم کاس منم این روحیه احساسیم رو کنار بزارم کاش دلرحم نبود تصمیم دارم برم کلاسا رزمی گفتم شاید اینجور روحیم یکم از این نازنازی بودن در بیاد شما چی فکر میکنید کارم فایده ای داره؟