کوچک که بودم همیشه خانواده ام بهم می گفتن، زنی که دستش توو جیب خودش نیست توو زندگی زناشویی خیلی اذیت میشه، اما اگه شاغل باشه خودش هر چی بخواد برای خودش می خره........
احساس می کنم زنان شاغل دوره سی و چهل در دوره طلایی زندگی می کردند، هم تعداد زن تحصیل کرده کم بود هم ارج و قرب بیشتری داشتند.....
الان اغلب زنان متاهل دور و برم که شاغل هستند، وقتی ازشون می پرسی ناله می کنند که اصلا کارت حقوقم دست خودم نیست، نمی دونم چند می گیرم........... اونایی که جوون تر هستند، کلافه ترن، جملاتی شبیه به این میگن من می دونستم همسرم نداره، توو جلسه خواستگاری هم بهم گفته بود، ولی هیچ وقت فکر نمی کردم این همه سخت باشه و همه خرج زندگی بیفته رو دوش خودم.....
یه بار یه خانم متاهلی بهم گفت، شش صبح اکثر آدمایی که بیدارن و دارن میرن سر کار ... خانم هستند، ساعت کاری آقایون از نه و ده صبح شروع میشه....
.
خیلی بین تاپیک های سایت از گله کردن خانم های خانه دار می خوونم که برای پول اصرار می کنند و...............
نمی دونم کشورهای خارجی چطور هست... چرا اینقدر اینجا ناراضی هستند خانم ها، اونجا هم ناراضی اند یا نه؟
