دوباره جمعه شد و بی قرار میگریم.....

می‌خواستم که وقف تو باشم تمام عمر

دنیا خلاف آنچه که می‌خواستم گذشت

دنیا که هیچ، جرعه آبی که خورده‌ام

از راه حلق تشنه من، مثل سَم گذشت

بعد از تو هیچ رنگ تغزل ندیده‌ایم

از خیر شعر گفتن، حتی قلم گذشت

تا کی غروب جمعه ببینم که مادرم

یک گوشه بغض کرده که این جمعه هم گذشت

مولا شمار درد دلم بی نهایت است

تعداد درد من به خدا از رقم گذشت

حالا برای لحظه‌ای آرام می‌شوم

ساعات خوب زندگی‌ام در حرم گذشت

جمعه‌ها را همه از بس که شمردم بی تو

بغض خود را وسط سینه فشردم بی تو

بس که هر جمعه غروب آمد و دلگیرم کرد

دل به دریای غم و غصه سپردم بی تو

تا به این جا که به درد تو نخوردم آقا

هیچ وقت از ته دل غصه نخوردم بی تو

چاره‌ای کن، گره افتاده به کار دل من

راهی از کار دلم پیش نبردم بی تو

سال‌ها می‌شود از خویش سؤالی دارم

من اگر منتظرم از چه نمردم بی تو؟

با حساب دل خود هر چه نوشتم دیدم

من از این زندگی‌ام سود نبردم بی تو

گذری کن به مزارم به خدا محتاجم

من اگر سر به دل خاک سپردم بی تو

خبری می رسد از راه خبر نزدیک است

آب و آیینه بیارید سحر نزدیک است

طبق آیات و روایات رسیده ای قوم

جمعه آمدن او به نظر نزدیک است

عاقبت فصل زمستان به سر آید روزی

باز هم گل دهد این باغ ثمر نزدیک است

قطره چون رود شود راه به جایی ببرد

به دعای فرج جمع اثر نزدیک است

با ظهورش حرم فاطمه را می سازیم

بار بر بند برادر که سفر نزدیک است

راه دور دل ما تا به در خیمۀ او

از در خانۀ زهرا چقدر نزدیک است

آه گفتم که در خانه و یادم آمد

غربت مادر و اندوه پدر نزدیک است

گر چه از آتش در سوخته جانم اما

بیشتر روضۀ کوچه به جگر نزدیک است

باز کابوس سراغ پسری آمده است

باز می لرزد و انگار که شر نزدیک است

مادرت را ببر از رهگذر نامردان

کوچه بند آمده از کینه خطر نزدیک است

تا که افتاد زمین زلزله در عرش افتاد

هاتفی گفت قیامت به نظر نزدیک است

دو قدم رفته نرفته نفسش بند آمد

پسرش گفت بیا، خانه دگر نزدیک است

داغ مادر به جگر می رسد اما انگار

اثر داغ برادر به کمر نزدیک است

چشمم به انتظار تو تر شد نیامدی

اشكم شبیه خون جگر شد نیامدی

گفتم غروب جمعه تو از راه می رسی

عمرم در این قرار به سر شد نیامدی

تا خواستم به جاده ی وصل تو رو كنم

غفلت مرا رفیق سفر شد نیامدی

بی قبله هر نماز به سر شد نیامدی

این نفس بد مرام مرا خوار و زار كرد

روز و شبم به لغو سپر شد نیامدی

رسوایی گدای تو از حد گذشته است

عمرم به هر گناه هدر شد نیامدی

از ما گناه سر زد و تو شاهدش شدی

دیدی دلم به راه دگر شد نیامدی

خسران زده كسی است كه از یار غافل است

بی تو دعا بدون اثر شد نیامدی

از ما كه منفعت نرسیده برای تو

هر چه ز ما رسیده ضرر شد نیامدی

قال المهدی علیه السلام: أَكْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِيلِ الْفَرَجِ فَإِنَّ ذَلِكَ فَرَجُكُم‏...و بسیار دعا کنید برای تعجیل فرج که آن فرج شما است

 «اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج»

سلام عزیزم ممنون

همچنین امیدوارم دلتون روز به روز از نور خدا و وجود امام زمان نورانی تر بشه....

چندتا مطلب کلی میگم

۱_چطور پیامبری که حتی آداب دسشویی رفتن و مسواک زدن وغیره.... رو به امتش آموزش داد و تمامی اصول زندگی رو به اونها آموخت میتونه بعد از خودش جانشینی معین نکرده باشه

 واقعه ی روز غدیر کامل و جامع در کتب اهل سنت نقل شده پیامبر یکی یکی امامان را نام میبرند تا حضرت مهدی  علیه السلام اما متاسفانه کسی که خودش رو به خواب زده باشه نمیشه از خواب بیدار کرد

۲_اگر نام امام زمان یا حضرت علی علیه السلام در قرآن می آمد دشمن کتاب قرآن رو نابود میکرد والان اثری از قرآن نزد ما نبود

برای مثال همین کافیست که بگم بعد از قرائت قرآن ما میگوئیم  <<صدق الله علی العظیم>> ولی اونها صدق الله العظیم میگویند در حالی که اینجا علی به معنای مقام اعلای خدا و نه شخص حضرت علی علیه السلام است...شدت دشمنی مشخصه...

۳_همون کتابهایی که گفته اند حضرت عیسی زنده است و یک روز میان... همون ادیان...در تمام کتب و ادیان گفته شده که یک روز یک منجی میاد و کل جهان رو نجات میده ...زمانی که دنیا پر از باطل شده...

من حتی با یک خانم آلمانی صحبت میکردم که هیچ مذهبی نداشت قبل از مسلمانیش و فقط در آلمان زندگی میکرده و توی هیچ کشور اسلمی نبوده گفت قبلا اسم منجی رو شنیدم و خوندم توی چند کتاب مختلف...

عزیزم هرچقدرتلاش کردم لینک باز نشد

 سوره هود آیه ۸

«وَ لَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلى‏ أُمَّهٍ مَعْدُودَهٍ لَیَقُولُنَّ ما یَحْبِسُهُ أَلا یَوْمَ یَأْتِیهِمْ لَیْسَ مَصْرُوفاً عَنْهُمْ وَ حاقَ بِهِمْ ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ»

 «اگر عذاب را تا مدت معینى (ظهور امام زمان) بتأخیر بیاندازیم خواهند گفت چه چیز آن را باز داشت (و مانع ظهور امام زمان چیست؟) بدانید روزى که عذاب مى‏آید از آنها برداشته نمیشود، بلکه بر آنان فرود آمده و آنچه را استهزاء بآن میکردند خواهند دید».

از امیرالمؤمنین روایت شده که در تأویل این آیه شریفه فرمود: «أُمَّهٍ مَعْدُودَهٍ اصحاب قائم آل محمد است که سیصد و سیزده نفر می‌باشند».

امام صادق (ع) فرموده‌اند: «این عذاب قیام امام زمان و امت معدوده یاران او میباشند. که برابر با سپاه اسلام در جنگ بدر هستند (یعنى ۳۱۳ تن میباشند).»

 سوره ابراهیم آیه ۵

«وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى‏ بِآیاتِنا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَکَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ ذَکِّرْهُمْ بِأَیَّامِ اللَّهِ إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیاتٍ لِکُلِّ صَبَّارٍ شَکُورٍ»

«موسى را همراه آیات خود فرستادیم تا قوم خود را از ورطه ظلمانى کفر درآورده بوادى نورانى ایمان رهبرى کند، و آنها را بروزهاى خداوندى متذکر گرداند که در آن آیاتى است براى هر صبرکننده شکرگزارى».

در خصال صدوق از امام باقر روایت نموده که فرمود «ایام اللَّه» سه روز است: «روز قیام قائم آل محمد، روز رجعت و روز قیامت».

 سوره انبیاء آیه ۱۰۵

 «وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُونَ»

 «در زبور (حضرت داود پیغمبر) بعد از کتب آسمانى سابق نوشتیم که: زمین را بندگان صالح ما بارث میبرند».

و اینان قائم آل محمد و یاران او می‌باشند.