دوستان لطفا یه لحظه بیاین

مثلا دعا میکنین یه اتفاق خوبی براتون بیفته و بابتش صبوری هم میکنین ولی تا قبل اینکه دعا کنین اوضاع معمولیه ولی بعد دعا همچین افتضاح میشه اون موضوع که انگار خدا نشسته اون بالا منتظره ببینه تو چی دوست داری براش دعا میکنی حالتو بگیره

منم خیلی با این جمله ها خودمو قانع میکنم حتی گاهی حکمتش رو نعمت اخرت قلمداد میکنم ولی یوقتایی وقتی دعا نمیکنی خبری نیست ولی بمحض اینکه برای یه چیزی دعا میکنی و صبوری هم داری که مثلا خدایا محافظ برادرم باش که با تریلر میره خط ترانزیت یدفعه خبر کشته شدنشو بهت بدن یا تا وقتی دعا نکردی صاحبخونه مدام باهات تو اجاره را میاد دقیقا شروع میکنی به دعا کردن که خدایا خودت کمک کن امسالم که بچه ام داره به دنیا میاد باهامون راه بیاد خیلی رو اجاره نزاره یدفعه اجاره رو بیشتر از یک و نیم برابر میکنه چه حسی نسبت به دعا پیدا میکنی

خود خدا میدونه بابت چه چیزایی چقدر تلاش کردم و چقدر مشورت گرفتم و چقدر دعا که خدایا من که اهل همتم تو راهو بهم نشون بده یا اهل قناعتم تو اگه چیزی به صلاحم نیست هدایتم کن ولی با وجود اینکه گاهی اطرافیان سنگ مینداختن و چوب لای چرخم میزاشتن بازم به راهم ادامه میدادم تا اینکه خدا خودش خنجرو میکشید الان جوری شده میترسم دعا کنم 

یعنی اگه حالشو داشتم تک تکشو برات مینوشتم اینقدر که تو ذهنمه

مشکل اعتماده من با حوادث گذشته و اتفاقات الان دیگه نمیتونم به خدا اعتماد کنم باورت میشه تو طول روز تو نماز موقع خوندن قران همش دارم باهاش حرف میزنم که اخه چرا منو با دست پس میزنی و با پا پیش میکشی خدا میدونه چقدر کارهام به قولی خدامحور بود ول وقتی خدا هم صدات نمیشنوه به راهت و دیدگاهت شک میکنی میگی شاید منو دوست نداره همین 

بعضی وقتا میگم از گناهانمه خدا داره پاکم میکنه بعدش میبینم من اگه به فلان چیز رسیده بودم که صد پله پاک تر میشدم اخه ادم دعا میکنه اجابت بشه نه هربار برای هرچیزی دست رد به سینش بخوره و بگن به صلاح نیست حکمت نمیدونی یعنی ادم یه دلخوشی تو زندگیش برای اون چیزایی که دعا میکنه واسش نمیخواد که بگه از ۴ تا چیزی که دعا کردم ۳تاش اصلا نشد حداقل یکیش عااالی شد بدتر از اون اینکه وقتی برای چیزی دعا کنی شرایط جوری بشه که به همون قبل دعات راضی بشی به نظرت تو این اوضاع میل و رغبتی به دعا کردن واسه ادم میمونه انصافا