میدونستم با کسیه... ولی دله دیگه... چیزی حالیش نیست که... اونقد دوسش داشتم که وقتی با اون دختره دیدمش تب کردم چند روز... اون موقع بهش نگفته بودم فقط از دور میدیدمش و واسم حسرت شده بود کنارم باشه حتی یه ثانیه... لبخندش واسه من باشه... اون حال خوب و سرحالی که کنار اون داره رو برای من داشته باشه... بچه ها ما تو یه اکیپ بزرگ بودیم که مختلط بود. رابطه بدی توش نبودا. بیشتر زوج بودن و مثلا مردا صمیمی بودن باهم زنا هم با هم صمیمی... البته سینگل زیاد بود مثل من... ما زیاااد بیرون میرفتیم و من یه پسرعمه دارم که با اون آقا صمیمیه. از طریق اون امارشونو در میاوردم و میدونستم رابطشون چجوریه هر وقتم بیرون میرفتیم زیر نظرش داشتم و با هر توجهش به اون حالم خراب میشد. بچه ها میگم خراب یچیزی میشنوید!من براشمیمردم حتی دارم با گریه تایپ میکنم... هر دفعه میرفتیم بیرون زجر کش میشدم هر لحظه... و بعدش که میومدم خونه مریض میشدم تا چند روز لب به غذا نمیزدم دور چشمام از کریه کبود میشد و...
من از طریق همین اکیپی بیرون رفتنامون خودمو تا یه حدی به سما نزدیک کردم. بچه ها انصافا دختر خوب و بی عیبی بود. بی دلیل بهش حساس شدم و اونقد ازش متنفر شدم که! اما بهش نزدیک شدم تا بتونم از طریق اون احسان هم نزدیک بشم... بچه ها باااور کنید من ادم رابطه خراب کن یا چیزای دیگه نیستما. میدونستم سهمم نیست و فقط میخواستم بیشتر ازش خبر داشته باشم همین.. حداقل بتونم تو تنهاییام به کاراش فکر کنم تا یکم ارامش بگیرم. من به معنای واقعی دیوونش بودم! و سعی کردم با سما رابطه برقرار کنم... ادامه پست بعد
