همین الان از خونه فرار کردم

من ساعت دو ونیم نصفه شب دست دو تا بچه رو گرفتم آمدم مامانم اینا رو از خواب بیدار کردم الکی گفتم بچم نمیخوابه اعصابمو خورد کرده اومدم اینجا یه کم راه حل بگیرم چه کنم با پدری که به بچش پنهون کاری یاد میده و تهدیدش میکنه بعد شما هی میگی فردا زردالو بخر زندگیتو واسه زردآلو بهم نزن نه یه بار چندین بار 

که پاتو بکوب زمین بگو یالا من زردالو میخام بعد آخری که منو خوب منو سوزوندی میگی شوخی کردم ناراحتی من کجاش شوخی داشت آخه 

ممنون که راهنمایی کردی ، همین کارو میکنم ، اما اینکه آمدم خونه مادرم فقط و فقط به خاطر  دخترم بود که مثله اون سری انقدر تحقیر و ذلیلش نکنه 

فدات بشم ، من به خاطر خیانتش قهر نکردم بیام خونه مادرم ، با خودم گفتم با دو تا بچه چکار کنم به جز بخشیدن راه حلی هم هست مگه ، اما الان دیگه فهمیدم من و بچه هاش اولویت آخر زندگیشیم ، خیلی کم آوردم ، دلم دیگه زندگیمو نمیخاد ، هیچ وقت خدا نیست ، فقط میاد هول هولی یه ناهار میخوره میره آخر شب میاد ، من و با دو تا بچه تنها میزاره میره سر ساختمونی که باباش داره واسه داداش کوچیکش میسازه ، ما خودمون با بدبختی خونه دار شدیم پدرشوهز و مادرشوهرم هیچ کمکی نکردن اون وقت نه ماهه شوهرم شده کارگر بی مزد و مواجب اونا 

من دم نزدم گفتم خلاصه یا روز این ساختمون تموم میشه ولی حالا دیگه واقعا کم آوردم ، خیلی دست تنهام ، اسمشه شوهر دارم ولی مال من نیست 

زندگیم مثله بیوه هاست 

ممنون که موندی و خوندی 

راستش خیلی دلم جدایی میخاد ، یا حداقل یه مدت نبینمش ، بود و نبودش برام فرقی نمیکنه ،

 به دخترم خیلی توهین میکنه ، اصلا درک وشعور نداره به بچه هشت ساله وقتی  درس نمیخوند میگفت شوهر میخای درس نمیخونی 

تو دفترش قلب کشیده بود بهش میگه نامزد داری قلب میکشی 

بعد از توهین و تحقیر دخترم سریع میاد پسرمو بغل میکنه و بوس میکنه و قربون صدقه اش میره ، میگه این کارا رو میکنم تا حرصش بدم 

اما چطور به جدایی فکر کنم وقتی دختری دارم که قلبش سرشار از محبته ، طاقت دوری باباشو نداره ، قلبش پر از احساسه و عشقه به همه مخصوصا و مخصوصا به باباش 

یه بار بعد از اینکه حسابی توهین و تحقیرش کرد رفتم پیشش بغلش کردم گفتم ایشالله نباشه که تو رو زجر نده یهو همون جور که گریه میکرد گفت اینجوری نگو مامان شاید یه روز خوب بشه