علتش اینه که متاسفانه تو ایران مادرها باید زندگیشونو وقف بچه ها کنن بخاطرش باید از خیلی چیزا تو جوونی بگذرن بنابراین نمیتونن راحت از کسی که دنیاشونو وقفش کردن بگذرن...و بگن خدافظ برو پی زندگیت
دو زندگی ها قاطی پاتیه و حرف مردم براشون مهمه
سه ریشه ی دینی داره و تصورشون اینه دین مارو بخاطر فرزند ناخلف توبیخ می کنه
و خیلی دلیلای دیگه