سلام دوستان من دارم یه کاری میکنم،میخواستم نظرتونو بدونم ببینم از نظر شما کاردرستی انجام دادم یا نه؟ من ۲۹سالمه و بشدت به خانوادم وابسته هستم، اونا هم همینجور ، جوری که به بهانه های مختلف میخوام فقط پیششون باشم ،حتی بدون مامانم نمیتونم بازار برم ،یا اگر اون بخواد بیرون بره منم باید باهاش برم،یکی دیگه از خواهرامم همینجوره اما یکی دوسالی رفت تو شهردیگه تو خوابگاه آزاد،به بهونه کلاسای باکیفیت بهتر و... الان یکم بهتر شده اما الان هنوزم روزی چندبارزنگ میزنه،تا چندروزتعطیلی میشه میخاد بیاد خونه. ولی یکم بهتراز قبلا شده ضمن اینکه خوش اخلاقتر شده.من هم بخاطر اینکه وابستگیم کمتر بشه تصمیم گرفته مدتی بیام تهران ، الان تو یه خوابگاه با اناق ده نفره و آدمای خیلی پر سر و صدا و آدمایی ک به من نمیخورن ،بد دهن و جیغ جیغ و... که دوری از خانواده رو برام سختتر میکنه و حداقل تا یک ماه دیگه نمیتونم برم ازاینجا چون هم شهریه خوابگاه گرون شد هم چندتایی کلاس آموزشی رو شروع کردم اما واقعا بقدری دلم تنگمیشه ک شبا گریه میکنم. قبلتر اینجوری نبودم،سال پیش هم بمدت دوماه تو خوابگاه بودم ک تو همین دوماه دوبار رفتم خونه و برگشتم اما تحملش برام خیلی راحتتر بود البته اون اناق دونفره بود ولی فکر نکنم خیلی فرقی داشته باشه تعداد افراد. بنظرتون راه درستی رو انتخاب کردم؟ یا اینکه راهی رو سراغ دارید ک وابستگیم کمتر بشه؟
چون میدونم اینجوری نه میتونم ازدواج کنم نه میتونم پیشرفت کنم🤕
