نفسش سخت گرفته است
به آغوش بکش ..
این زن خسته ی رنجور به هم ریخته را .....!
خدایا خودت درمانی برای دلتنگی های بی امید پیدا کن ...
برای صبر های به سر اومده ....
برای خستگی ادمای ناامید شده بعد هر امید ...
برای ادمی که از آرزوهاش گذشتی به حساب مصلحت ...
برای ادمای کم آورده ....
برای جای خالی های وحشتناک ...
برای آدمایی پناه برده به سنگ قبر ....
برای خیالهای که همیشه خیال موند ....
برای امیدهایی که حسرت شد ...
خدایا حواست مخصوص به این ادما باشه .... اینا کم آوردن ... خیلی زیادم ،کم آوردن ...و پناهی جز تو ندارن ....
خودت مرهم این آدما شو ....
