سلام دوستای گلم من تازه اومدم اینجا
راستش من شوهرمو خیلی دوست دارم اونم منو همینطور ولی اگه عصبی شه جلوی هرکسی ک باشه سرم داد میزنه با صدای بلند که همه متوجه میشن من خیلی صبورم خیلی کوتاه میام ک عصبی ترش نکنم بعد از دو دقیقه حالش خوب میشه تو جمع با یه بوسیدن پیشونیم یا توجه بهم ازم عذرخواهی میکنه خیلی ازش میخوام میخواد بحثم کنه اروم جوری ک خودمون دوتا متوجه شیم من وقتی عصبیه ارومم سعی میکنم اروم باشه ولی اون اصلا به این قک نمیکنه تو اون لحظه ک داره ناراحتم میکنه بعد میفهمه انگار یهو جنون میگیره بعد اروم میشه به خودش به من به همه فحش میده بعد ک خوب شد پشیمون میشه البته از اول اینجور نبود من یه دروغ بهش گفتم وقتی ماموریت بود با دو سه تا همکلاسیام رفتم کوه به دروغ گفتم خونه ی دوستم میرم چون دوست داشتم برم اون اجازه نمیداد مقصر خودم بودم اما بعد از اون رفتارش باهام عوض شد سیگاراش بیشتر شد میگه موندم چون دوست دارم ولی واقعا عصبی بودناش داره پیرم میکنه من دوسش دارم زندگیمو دوست دارم بهترین مرد دنیاست ولی وقتی عصبی میشه یه آدم دیگست ازش میترسم از بددهنیش تو عصبانیت متنفرم اینم بگم 25 سالمه اون 29 شهریور چهارسال میشه کنار همیم ولی واقعا برام داره سخت میشه