قبل قرنطینه

همه چیز تو سختی ها به دست میاد 

آدم قدر همه چیزو تو سختی ها میفهمه

خیلی قشنگ بود. اینایی که گفتی به جای خود. واقعا دارم به این فکر میکنم که برای بیرون رفتن از خودنه بدون دغدغه هم دیگه باید دست به دعا بشیم

بچه مون با تقریبا دو سال و خورده ایی سن اینقد رفتیم بیرون بهش گفتیم به چیزی دست نزن اعصاب خودم خورد شده

کاملا درک کرده که نباید به چیزی دست بزنه و نگرانیم اینه یه وسواس با خودش ببره به اینده ش. 

 گاهی ‘نداشتن’ یک چیز می‌ارزه به داشتنش...

منم دلم خیلی تنگه روزای قبل قرنطینه ست

همش میگم خدایا یعنی اون روزا دوباره برمیگرده؟

تو این شرایط سر و کله زدن با شوهر و بچه ها و نگرانی براشون از قرنطینه هم سخت تره

چقد قشنگ مینویسی لذت بردم😍،به نظر من هر چیزی به وقتش اتفاق میوفته برامون حتی عشق،اینکه مدام منتظر باشیم چشم به راهش باشیم باعث میشه اذیت بشیم باید بسپاریمش به گذر زمان،شاید یه نگاهی به دورو برمون بندازیم بگیم ای وای همه هم سنو سالام یا کوچیکترام عشقو تجربه کردن من تجربه نکردم چرا؟!خب قرار نیست همه عشقو تو یه سنو زمان خاص تجربه کنن، قرار نیست همه تو یه سن خاص مادر بشن و عشق مادر فرزندیو تجربه کنن،یهو تو زمانو وقتی که فکرشو نمیکنی تو ناکجا آباد برات اتفاق میوفته فقط کافیه زندگیو آسون بگیری زندگیو زندگی کنی

من میگم که این روزام تموم میشه

شاید یه جورایی این ویروس هم برای بشر لازم بود

واقعا دنیا داره به دوره قبل و بعد ویروس تبدیل میشه

آدم واقعا یاغی شده بود و خدا خواست بهش حالی کنه که ترمزت رو کمی بکش