دهه ی ۲۰ زندگیم رو باهاش بودم
ی دختر ۲۹ ساله ام که ۱۰ سال بخاطر عشقش به ی پسر خیلی ناملامتی ها و کوتاهی ها رو از جانب اون پسر و خانوادش تحمل کرد
تا الآن
که بعد از ۱۰ سال دیگه خسته شدم و باهاش تموم کردم
حتی یه زنگ نزده حتی نگفت نرو تموم نکن
نمیدونم
دارم دق میکنم
نمیدونم
نمیدونم
اگه واقعا میخواستت تو این ده سال یه حرکتی به خودش میداد
چرا ازدواج نکردین؟
والا منم نمیدونم
ولی همون بهتر تمومش کردی
عزیزم بیشتر وابستگی بوده من خودمم مجردم درکتون میکنم ولی اگر واقعا دنبال ازدواج بود تا حالا اقدام کرده بود بیشتر از این خودت را قربانی نکن
چند وقته جدا شدی سر چی؟
الهی عزیزم سعی کن خودتو مشغول کاری کنی ک کمتر بهش فکر کنی
همه ش ب خودت بگو من همه تلاشمو کردم ولی قسمت نبود و سعی کن قوی باشی
نمیدونم چرا دوسش دارم
ولی به نظرم کلا قیدش رو بزن و فراموشش کن میگی ازش خیانت دیدی من که اصلا نمیتونم این مورد رو تحمل کنم
