تمامی افراد به امید تداوم زندگی با هم ازدواج میكنند،دانش امروز نشان میدهد، احتمالا نوع عمل هورمونهای ما در داشتن یك زندگی سعادتمند دخیل است؛ هورمونهایی که احساس محبت و دیگر احساسات ارزشمند زندگی را به وجود میآورند.
عشق
سالها هست که علم در حال پیدا کردن این مسئله هست که ع چرا ناگهان دو نفر آنقدر عاشق هم میشوند و حاضرند به خاطر هم، پا روی همه چیز بگذارند تا عشقشان را به هم ثابت کنند؟ چطور میشود که زوجی بعد از ازدواج هم تا سالها و گاهی در تمام عمر عاشق هم باقی میمانند؟ و سۆالاتی از این قبیل.
هورمونها
علم، دلیل این مسائل را ت به هورمونها نسبت میدهد و میگوید این هورمونها هستند که کنترل احساسات را بهدست دارند و گاهی باعث احساس نفرت میشوند و گاهی باعث احساس عشق میشوند .
. اما این دلیل علمی را خیلی قبول ندارند و کذب میدانند و شایددلیل این است که ، به جز خدا هیچکس حقیقت ماجرا را نمیداند.
نقش هورمون عشق در زندگی زناشویی چیست ؟
زمانیکه دونفر بهم علاقه مند و وابسته شوند ترشح هورمون عشق در بدن آغاز میشود
هورمون عشق جزء معدود هورمونهایی است که ترشح آن دلایل احساسی نیز دارد . ، دلیل وابستگی را اکسی توسین ب میدانندکه افراد را به داشتن یک زندگی بادوام، داشتن فرزندان و... ترغیب میکند.
خلاقیت، عشق شما را جاودانه میکند
حالا این سوال پیش میاید که با وجود ترشح هورمون اکسی توسین(عشق)، چطور گاهی همسران عشق را فراموش میکنند و جدا میشوند؟
لازم است که ترشح مداوم این هورمون برای تداوم زندگی عاشقانه لازم است
1- که زوجین دینامیک و فعال باقی بمانند
2- از عشقشان مثل یک گل مراقبت کنند
3- باتوجه به اینکه به مرور زمان میزان دوپامین ترشحی بدن کاهش مییابد و از میزان اشتیاق کاسته میشود پس لازم است تا زن و مرد از قدرت خلاقیت خود استفاده نمایند . 4- صحبت در مورد خاطراتشان نیزمانند جرقهای است میتواند سبب ترشح اکسی توسین شود.
نتیجه : برای تداوم زندگی، ایجاد خلاقیت و تازگی لازم است در غیر این صورت عشق به راحتی از بین میرود و کاری از دست هورمونها برنمیآید.