سلام . وقتی که چند ماه برای کاری می دوی تا بهش برسی ، ولی هنوز بهش نرسیدی ، چقدر این نشدن رو به پای حکمت و مصلحت مینویسین ؟ اینکه کسی سنگ اندازی بکنه سر راهت ، باز هم باید گذاشت به پای حکمت ؟ مصلحت ؟ و اینکه بگیم خیری درش نیست ؟ پس اگر قرار بر نشدن بود ، چرا خدا این راه رو جلوی پام گذاشت و من رو ترغیب کرد که برم دنبالش ؟ چرا شور و اشتیاق رسیدن به اون رو ، توی دلم گذاشت ؟ خب اگر مصلحت نبود ، چه نیازی بود به اینکه ، دنبالش برم ؟
بله شدیدا اعتقاد پیدا کردم , اخیرا چند تا اتفاق برام افتاد که بنظرم دور از حکمت و مصلحت نبوده
من فکر میکنم گاهی مسیری که میریم را باید عوض کنیم .تغییر مسیر بدیم ...
و اینکه مغز آدم اگه آکبند باشه ،نمیتونه اصلا تغییر رویه بده نمیتونه به سمت رشد حرکت کنه ...
من سعی کردم حتی اعتقاداتمم بازنگری کنم .همه جیز رو...
حتی به این نتیجه رسیدم ۹ ساعت کار در طول روز زیاده .باید کمتر کار کنم و بیشتر پول در بیارم.از مغزم بهتر کار بکشم نه از بدنم و...
مگه ما چند بار به دنیا میایم ؟ خب چرا خواستمون ، به صلاحمون نباشه ؟ برای خدا که کاری نداره ؟ چی میشد که به خواستمون برسیم ، خواسته ای که میتونه تغییر مسیر زندگیت رو به اهداف ببره . آدم تا ی حدودی ، شوق و ذوق داره ، به خواستش برسه . اگر بگذره و نرسه ، اون آدم سابق نمیشه و عملاً دیگه نه خواسته ای داره و نه آرزویی ، از همه جا میبُره
نه عزیزم اینجوری نیست اتفاقا به خواسته ات میرسی اما در زمان مناسبش برا من که اینجوری بوده تو همه ی اتفاقای مهم زندگیم که شدیدا برام مهم بودم و عجله داشتم و نمیشد و داغون بودم یه زمانی بهشون رسیدم که به حکمت خدا ایمان آوردم دیدم اگه اون موقعی که میخواستم میشد شاید دوام نداشت اما مثلا الانی که تو این شرایط اتفاق افتاد پایداره
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
