من یساله از زایمانم گذشته و تو این یسال هر وقت هر جا هر زمان نیاز بود مادرم کمکم کرد به ما و همش هی خونشون بودم. حالا اقا یه سیزده بدر خونه ننش نرفتم لج کرده که اصلا طریقه ی زندگی من اشتباه بوده و خونه ی پدر مادرت باهم میریم باهم میایم. نمیخوام بری بمونی دو روز. دیگه نمیذارم بری و باید درست سر خونه زندگیت باشی. امشب قرار بود برم منو نبرد و حالا گریه کردم و التماس کردم گفت به هیچ وجه و تازه میگه نباید ناراحت باشی درست زندگیتو بکن
شما بودید با این عوضی چیکار میکردید لجبازه زورم بش نمیرسه
ببخشیدا شما که قراره همش خونه مامانت باشی چرا ازدواج کردی
بنظرم طوری زفتار کن فک نکنه وابستگی زیاد ب خانوادت داری و نقطه ضعف بگیره بیمحل کن چن بار خودش بیخیال میشه بگو برام مهم نیس برم نرم
بری بمونی دو روز!منم اگه بودم اجازه نمیدادم
منم دارم مثه همینو...خخخ...زدمش بیخیالی تا کفرش در بیاد ..خودنو ناراحت نشون نمیدم ک خوشحال نشه بگه حرف حرفه منه...
خیلی دلم میسوزه چند روزه مادرم اصرار میگنه دلش برای دخترم تنگ تنگه. سی سال اما اخه نمیدونید چه جانوری میشه که گریه کرذم لجبازه همش هم بخاطر پدر مادرشه. ینی عکس العمل بدی نشون ندم از خودم؟ناراحت نباشم؟
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
