سلام عزیزم من ۳ سال پیش زایمان طبیعی با اپیدورال کردم.
قضیه زایمان من اینجوری بود که من سزارین میخواستم، اون موقع هنوز قانون زایمان طبیعی اجباری به این سفت و سختی نبود.
دکترم قبول کرد که اگر بیمارستان خصوصی بیام و یک سری زیر میزی هم بدم من و سزارین کنه، منم قبول کردم.
تا ماه ۸ هنوز دکترم روی حرفش بود ولی وقتی برای چکاب ماه آخر رفتم پیشش بهم گفت که دیگه به هیچ عنوان نمیشه سزارین بدون دلیل پزشکی انجام بده، من شکه شدم چون به هیچ عنوان آمادگی زایمان طبیعی نداشتم، نه کلاس ها رو شرکت کرده بودم و نه آمادگی روحی داشتم و از شانس بدم افسردگی بارداری هم گرفته بودم و از وقتی دکترم این حرفو زد کارم شده بود رفتن دنبال دکترهای دیگه و پیدا کردن روشی که بتونم سزارین بشم.
دیگه شمار دکترهایی که رفتم پیششون از دستم در رفته، چقدر هزینه کردم، چند تا بیمارستان خصوصی خوب آشنا داشتیم ولی هیچ بیمارستانی قبول نکرد سزارینم کنه.
و در نهایت یکی به من گفت که اگر از روان پزشک نامه ای بیارم که به دلایل روحی توانایی زایمان طبیعی رو ندارم میتونن سزارین کنن که دیگه دخترم به من فرصت نداد و کیسه آبم پاره شد و زایمان کردم با اپیدورال.
البته بگم که من مشهد هستم و زمان زایمان من تازه قانون زایمان طبیعی اجباری اجرا شده بود و سخت گیری ها خیلی زیاد بود.
درباره ی زایمان با اپیدورال چند تا نکته وجود داره.
زمانی به مادر اپیدورال وصل میکنن که سر بچه پایین اومده باشه و داخل کانال زایمان باشه و پایین اومدن سر بچه به فعالیت و تحرک مادر خیلی بستگی داره اینکه ماه آخر مخصوصا پیاده روی داشته باشین ( پایین اومدن سر بچه رو با چرخیدن بچه اشتباه نگیرین، اکثر بچه ها میچرخن و اگر بچه ای نچرخه و بریچ باشه یعنی با پا باشه که سزارین میشه و یکی از دلایل پزشکی سزارین هست منظور من از پایین اومدن سر بچه یعنی سر بچه داخل کانال زایمان اومده باشه)
برای من زمانی سر دخترم داخل کانال قرار گرفت که من ۷ سانت شده بودم ولی مثلا دوستم ۴ سانت سر بچه اش داخل کانال بود و اپیدورال گرفت.
من تا ۷ سانت تحمل کردم و از ۷ سانت که اپیدورال گرفتم دردها به حدی کم شد که من خوابیدم و بدون اغراق دیگه هیچی نفهمیدم و جالبه که به سرعت فول شدم و بیدارم کردن و منو بردن روی تخت زایمان و خوبی اپیدورال این بود که من به راحتی راه میرفتم و زور میزدم. درباره بخیه هم من بخیه خوردم ولی چندان اذیت کننده نبود.