بیچاره تو قرنطینه خودش خودشو سرگرم.میکنه با بالش ها خونه میسازه میره توش اینقدر غرق تخیل میشه مثلا من یه چی بگم یا برم سمتش میگه نیا...چرا اینو.گفتی بچه ها شنیدن.....منم کوچیک بودم زیاد اینجوری بازی میکردم..ولی پسرم خیلی جدی میره تو نقشش .این نشانه ی هوش هست یا خدا نکرده مشکلیه برا پسرم...پسرم.نه سالشه بزرگ نیست واسه اینجوربازی؟