بیاین حوصله م سر رفته

باشه عزیزم تا نیم ساعت دیگه برات میذارم

این غزل برات درومد:

خط عذار یار که بگرفت ماه از او
خوش حلقه‌ایست لیک به در نیست راه از او
ابروی دوست گوشه محراب دولت است
آن جا بمال چهره و حاجت بخواه از او
ای جرعه نوش مجلس جم سینه پاک دار
کآیینه‌ایست جام جهان بین که آه از او
کردار اهل صومعه‌ام کرد می پرست
این دود بین که نامه من شد سیاه از او
سلطان غم هر آن چه تواند بگو بکن
من برده‌ام به باده فروشان پناه از او
ساقی چراغ می به ره آفتاب دار
گو برفروز مشعله صبحگاه از او
آبی به روزنامه اعمال ما فشان
باشد توان سترد حروف گناه از او
حافظ که ساز مطرب عشاق ساز کرد
خالی مباد عرصه این بزمگاه از او
آیا در این خیال که دارد گدای شهر
روزی بود که یاد کند پادشاه از او

ای صاحب فال!‌ خوشگلی اما به راحتی پا نمیدی. آفرین. بر همین نسق بمان. یه کم از معنویات دور شدیا. خودت رو انگار گم کردی. یه وقت بدجنسی نکنی ها. وگرنه رو بختت هم تاثیر سو می ذاره. خیلی زود تحت تاثیر دوست و رفیق قرار می گیری. اما حواست باشه گیر رفیق ناباب نیفتی. به خودت بیشتر توجه کن. اون چیزی که خوشحالت می کنه تو وجود خودته. بیرون دنبالش نگرد. یه اشتباهاتی داشتی که دوست داری جبرانشون کنی. به حق پنج تن که با تلاش و کوشش می تونی. چشم به راه یه نفر خاصی که بهت محل بذاره.  یه کمی هم دون پاشیدی براش و منتظر نتیجه ای. حافظ در این مورد فعلا تو برزخ نگهت داشته. خودشم نمیدونه میشه یا نمیشه. در هر صورت اعتماد به نفست رو از دست نده جلوش عزت نفس داشته باش. حتی با وجود اختلافات طبقاتی. 

این غزل برات درومد:

وصال او ز عمر جاودان به
خداوندا مرا آن ده که آن به
به شمشیرم زد و با کس نگفتم
که راز دوست از دشمن نهان به
به داغ بندگی مردن بر این در
به جان او که از ملک جهان به
خدا را از طبیب من بپرسید
که آخر کی شود این ناتوان به
گلی کان پایمال سرو ما گشت
بود خاکش ز خون ارغوان به
به خلدم دعوت ای زاهد مفرما
که این سیب زنخ زان بوستان به
دلا دایم گدای کوی او باش
به حکم آن که دولت جاودان به
جوانا سر متاب از پند پیران
که رای پیر از بخت جوان به
شبی می‌گفت چشم کس ندیده‌ست
ز مروارید گوشم در جهان به
اگر چه زنده رود آب حیات است
ولی شیراز ما از اصفهان به
سخن اندر دهان دوست شکر
ولیکن گفته حافظ از آن به

ای صاحب فال!‌ خیلی دوسش داری و انصافا مورد خوبی هم هست. آفرین به این انتخاب. درسته گاهی اذیتت می کنه اما به کسی نمی گی ولی یادت باشه عشق نباید باعث شه چشمت رو روی عیب و ایراد طرف ببندی. دیگه زیادی هم خودتو کوچیک نکن براش. نباید که هر چی ناز کرد و لج بازی کرد و حرصت داد تحمل کنی که. ولی خب کیس اوکازیونی هم هست. حق داری نخوای از دستش بدی. حالا این وسط پر رو بازی هم در نیار و با پدر و مادر و بزرگترا هم مشورت کن. اگه خودت چیزی سرت می شد که نمی ذاشتی اینجوری باهات رفتار کنه!‌ در آینده نزدیک یه کادو بهت میده. احتمالا جواهر. احتمالا گوشواره. و توام خیلی خوشت میاد و در پوست خود نمی گنجی و به همه پزشو میدی. یه سفر گردشگری هم که برات افتاده که با توجه به شرایط کرونا اکیدا پیشنهاد می کنم stay home.   نه که بری پیشش با دو تا حرف خرت کنه همه ی این حرفا یادت بره ها. مواظب خودت باش نذار اذیتت کنه .