بیاین حوصله م سر رفته

این غزل برات درومد

ای رخت چون خلد و لعلت سلسبیل

سلسبیلت کرده جان و دل سبیل

سبزپوشان خطت بر گرد لب

همچو مورانند گرد سلسبیل

ناوک چشم تو در هر گوشه‌ای

همچو من افتاده دارد صد قتیل

یا رب این آتش که در جان من است

سرد کن زان سان که کردی بر خلیل

من نمی‌یابم مجال ای دوستان

گر چه دارد او جمالی بس جمیل

پای ما لنگ است و منزل بس دراز

دست ما کوتاه و خرما بر نخیل

حافظ از سرپنجهٔ عشق نگار

همچو مور افتاده شد در پای پیل

شاه عالم را بقا و عز و ناز

باد و هر چیزی که باشد زین قبیل

ای صاحب فال! خوشگلی اما خوشگلیت دردسر داشته راه زیادی پیمودی تا صورت خودتو چسان فسان کنی

یه کم پشت لبت درومده بند بنداز

تو دلت آشوبه نمیدونی چی کار کنی

خواسته ای داری که به آب‌و‌آتیش میزنی بهش برسی اما متاسفانه امکانات لازم رو‌ نداری

یه نگار نامی هست تو جمع کوچیکت می کنه

یه کم برای شخصیت خودت ارزش بیشتری قائل شو اعتماد به نفست رو ببر بالا

این برات درومد:

دیدم به خواب خوش که به دستم پیاله بود
تعبیر رفت و کار به دولت حواله بود
چل سال رنج و غصه کشیدیم و عاقبت
تدبیر ما به دست شراب دوساله بود
آن نافه مراد که می‌خواستم ز بخت
در چین زلف آن بت مشکین کلاله بود
از دست برده بود خمار غمم سحر
دولت مساعد آمد و می در پیاله بود
بر آستان میکده خون می‌خورم مدام
روزی ما ز خوان قدر این نواله بود
هر کو نکاشت مهر و ز خوبی گلی نچید
در رهگذار باد نگهبان لاله بود
بر طرف گلشنم گذر افتاد وقت صبح
آن دم که کار مرغ سحر آه و ناله بود
دیدیم شعر دلکش حافظ به مدح شاه
یک بیت از این قصیده به از صد رساله بود
آن شاه تندحمله که خورشید شیرگیر
پیشش به روز معرکه کمتر غزاله بود

ای صاحب فال! به به عجب فالی برات درومد

نگران نباش آخر و عاقبت این اوضاعی که توش هستی خوب میشه مهم اینه که کمتر به خودت نگرانی و استرس بدی. با غصه کار از کار پیش نمیره گاهی وقتا بی خیالی بهترین جوابه

یه کم خوابتو تنظیم کن به زندگیت نظم بده. باید یه کم تلاش کنی تا نتیجه بگیری

به جایی می رسی تو زندگی که همه حسرتت رو می خورن

قدر خودت رو بدون که با ارزش تر از اونی هستی که فکر می کنی

این غزل برات درومد:

صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است
وقت گل خوش باد کز وی وقت میخواران خوش است
از صبا هر دم مشام جان ما خوش می‌شود
آری آری طیب انفاس هواداران خوش است
ناگشوده گل نقاب آهنگ رحلت ساز کرد
ناله کن بلبل که گلبانگ دل افکاران خوش است
مرغ خوشخوان را بشارت باد کاندر راه عشق
دوست را با ناله شب‌های بیداران خوش است
نیست در بازار عالم خوشدلی ور زان که هست
شیوه رندی و خوش باشی عیاران خوش است
از زبان سوسن آزاده‌ام آمد به گوش
کاندر این دیر کهن کار سبکباران خوش است
حافظا ترک جهان گفتن طریق خوشدلیست
تا نپنداری که احوال جهان داران خوش است

ای صاحب فال! مثل اینکه شرایط قرنطینه حسابی بهت فشار اورده و دلت خیلی گرفته و احساس تنهایی می کنی. دلت دور دور میخواد. اما stay home 

باید تو خونه واسه خودت سرگرمی ایجاد کنی. فکر نکن این چیزایی که تو فکر و ذهنته از عشق و بی تابیه. بیشترش از بیکاریه. اگه میخوای دلت خوش باشه باید به فکر خودت باشی و از چسناله بکاهی. یه کم از تجملات زندگیت هم کم کن و انقدر دنبال فرعیات نباش. 

این غزل برات درومد:

سحرگاهان که مخمور شبانه
گرفتم باده با چنگ و چغانه
نهادم عقل را ره توشه از می
ز شهر هستیش کردم روانه
نگار می فروشم عشوه‌ای داد
که ایمن گشتم از مکر زمانه
ز ساقی کمان ابرو شنیدم
که ای تیر ملامت را نشانه
نبندی زان میان طرفی کمروار
اگر خود را ببینی در میانه
برو این دام بر مرغی دگر نه
که عنقا را بلند است آشیانه
که بندد طرف وصل از حسن شاهی
که با خود عشق بازد جاودانه
ندیم و مطرب و ساقی همه اوست
خیال آب و گل در ره بهانه
بده کشتی می تا خوش برانیم
از این دریای ناپیداکرانه
وجود ما معماییست حافظ
که تحقیقش فسون است و فسانه

ای صاحب فال! ای کلک!‌ عزمت رو جزم کردی مخ یکیو بزنی. اما فکر نمی کنی وقتشه از رویاپردازی دست بکشی و واقع بین باشی؟ فکر نکن خیلی زرنگی!‌ هر لحظه امکان به چخ رفتن هست. به فکر هدف های بزرگتری باش نه زید بازی های زودگذر. انقدر زندگی رو بازی بازی نگیر. در پی خودشناسی و رفع عیب و ایراد خودت باش

حافظ هم چنین می فرماد:

آتش زهد و ریا خرمن دین خواهد سوخت
حافظ این خرقه پشمینه بینداز و برو

په نه په!‌ دادم ملای محل معنی کنه. خب اول تاپیک نوشتم که .