توی این روزای سخت قرنطینه دست خودمونه که چه حالی داشته باشیم!
زمزمه کنید؛
خدای مهربانم💙💙💙
❤️شکرت که در خانه هستم نه در بیمارستان...
💙شکرت که روی مبل خانه نشسته ام نه در بستر بیماری....
💛شکرت که طعم غذاها را میچشم و لذت میبرم؛ نه اینکه با بی میلی و به زور غذا بخورم....
💚شکرت که دلتنگ عزیزانم هستم که یک ماه هست ندیدمشان اما امیدوارم به زودی در آغوش بگیرمشان...نه اینکه امیدی به دیدار دوباره شان نداشته باشم...
💙شکرت که صدای عزیزان راه دوری که یکسال انتظار کشیدم تا نوروز ملاقاتشان کنم را میشنوم، هرچند نمیبینمشان...
💜شکرت که بهار را دوباره میبینم و زمستان پایان عمرم نبود...
💖شکرت که درختان دوباره سبز شدند و شکوفه دادند...
❤️شکرت که خورشید با مهر و بی منت بر سرمان میتابد...
💙شکرت که طبیعت بیمار نشده و با جمالش چشمهایمان را نوازش میکند...
💛شکرت که امروز قدر همه ی داشته ها را بیشتر از قبل میدانم و شکرت که شکرگزارم...