کودکان خردسال
دنیای خردسالان و کودکان پیشدبستانی بسیار کوچک و البته آسیبپذیر است. آنها به محض احساس خطر و قرار گرفتن در معرض اخبار بد، نگران والدین و خانوادۀ خود میشوند. کودکان خردسال نمیتوانند واقعیت و فانتزی را تمییز دهند و به این ترتیب قادر نخواهند بود اخبار را به درستی پردازش و احتمال واقعی خطر را ارزیابی کنند. بنابراین لازم است آنها را از اخبار، تصاویر هولناک و گفتوگوهای نگرانکننده بهطور کامل دور نگه دارید. اما اگر بر حسب اتفاق کودک خردسال شما در معرض این اخبار قرار گرفته است یا شما متوجه نگرانی و ترس در آنها شدهاید، بدون پیشداوری یا سرزنش با او درباره احساسات و ترسهایش صحبت کنید و به او اطمینان دهید که همۀ شما در امنیت کامل به سر میبرید و هیچ خطری متوجه شما نیست.
کودکان دبستانی
منبع نگرانی کودکان در این سنین که به صورتهای گوناگون در جریان حوادث و اخبار قرار میگیرند، شنیدهها و اطلاعات غلط آنهاست. بنابراین یکی از موثرترین راههای کاهش ترس و نگرانی آنها اصلاح این باورهای غلط از طریق گفتوگوست. گفتوگو را با آنچه کودک احساس میکند و آنچه از دیگران شنیده شروع کنید و اجازه دهید تمام دنیای ذهنی خود را با شما در میان بگذارد. زبان گفتوگو باید متناسب با سن کودک و میزان قرار گرفتن او در معرض اخبار باشد و با شناختی که از کودک خود دارید باید تشخیص دهید آیا دادن اطلاعات به او کمک میکند یا او را مضطرب میکند. اما در هر حال باید به سوالهای او -هرچند ناراحتکننده باشند- با حوصله پاسخ دهید و با یادآوری انجام کارهایی که در توان کودک است، مانند شستن دستها، اجتناب از روبوسی و دستدادن و کاور کردن عطسه و سرفه و کارهایی که شما برای محافظت از خانواده انجام میدهید از نگرانی او بکاهید. تمرکز کردن بر کارهایی که در کنترل و توان ماست، احساس ناتوانی را حتی در مورد بزرگسالان از بین میبرد.