گاهی عجیب از گرفتار شدن و زمین خوردن زنان و مردانی لذت می برم که توو دنیای پوشالی که فقط درش شعار روشنفکری میدن، هیچ چیز براشون مهمتر و باارزش تر از چیزایی نیست که تنها و تنها آرامش خودشون رو رقم می زنه....
گاهی درسته زمین خورده هستی.... گاهی درسته دست خالی ماندی.....
ولی تماشای زمین خوردن دیگری حداقل تا حدی آرومت می‌کنه، اگرچه رفتاری ناخوشایند هست ، اما ناپسندتر و زشت تر از چشم بستن روی نیازها و گرفتاری های دیگران نیست.... گاهی زمین خوردن یه موجود تمامیت خواه و نفرت انگیز باعث میشه بفهمه مزه‌ی چشیدن سنگ و صخره‌های جانکاه زمین یعنی چی....
گاهی فقط کافیه واگذار کنی به اون بالاسری....
