کرونا و ناامیدی

اره من به شدت خودمو باختم

نه سعی میکنم  تو خونه لذت ببرم 

🔴این متن عالیه با اوضاع الانمون کاملا همخوانی داره!

در روزگاران قدیم دو همسایه بودند که همیشه با هم نزاع و دعوا داشتند. یک روز با هم قرار گذاشتند که هر کدام دارویی بسازد و به دیگری بدهد تا یکی بمیرد و دیگری که میماند لااقل در آسایش زندگی کند! برای همین سکه ای به هوا انداختند و شیر و خط کردند که کدام یکی اول سم را بخورد. قرعه به نام همسایه دوم افتاد. پس همسایه اول به بازار رفت و از عطاری قوی ترین سمی که داشت را خرید و به همسایه اش داد تا بخورد.

همسایه دوم سم را سرکشید و به خانه اش رفت. قبلا به خدمتکارانش گفته بود حوض را برایش از آب گرم پر کنند و یک ظرف دوغ پر نمک هم آماده بگذارند کنار حوض. او همینکه به خانه رسید، ظرف بزرگ دوغ را سر کشید و وارد حوض شد. کمی دست و پا زد و شنا کرد  و هر چه خورده بود را برگرداند و پس از آنکه معده اش تخلیه و تمیز شد، به اتاق رفت و تخت خوابید.

صبح روز بعد سالم بیدار شد و به سراغ همسایه اش رفت و گفت: من جان سالم به در بردم، حالا نوبت من است که سمی بسازم و طبق قرار تو آن را بخوری.

او به بازار رفت و نمد بزرگی خرید و به خانه برد. خدمتکارانش را هم صدا کرد و به آنها گفت که از حالا فقط کارتان این است که از صبح تا غروب این نمد را با چوب بکوبید!

همسایه اول هرروز میشنید که مرد همسایه که در تدارک تهیه سم است!!! از صبح تا شب مواد سم را میکوبد. با هر ضربه و هر صدا که میشنید نگرانی و ترسش بیشتر میشد و پیش خودش به سم مهلکی که داشتند برایش تهیه میکردند فکر میکرد. کم کم نگرانی و ترس همه ی وجودش را گرفت و آسایشی برایش نماند. شبها ترس، خواب از چشمانش ربوده بود و روزها با هر صدایی که از خانه ی همسایه میشنید دلهره اش بیشتر میشد و تشویش سراسر وجودش را میگرفت. هر چوبی که بر نمد کوبیده میشد برای او ضربه ای بود که در نظرش سم را مهلک تر میکرد.

روز سوم خبر رسید که مرده است. او قبل از اینکه سمی بخورد، از ترس مرده بود!!

🔻این داستان حکایت این روزهای بعضی از ماست.  کرونا یا هر بیماری دیگری مادامیکه روحیه ی ما شاداب و سرزنده باشد قوی نیست. خیلی ها مغلوب استرس و نگرانی میشوند تا خود بیماری.لطفا خبرهای بد را نشر ندهیم و تلاشمان فقط آگاهی دادن در مورد پیشگیری و درمان باشد.

یک عزم همگانی برای عبور از این بحران لازم است. بیایید خودمان به فکر باشیم و فقط اخبار و اطلاعات درست را نشر دهیم.

برای شروع همین متن را برای دیگرانی که دوستشان داریم بفرستیم🌹

بله خیلی فکر میکنم زندگی تموم شد دیگه

اره

منم همچنین

نه 😀کروناچ خریه ماقویییی هستیم عزیزم ماخیلی سختی هاروگذروندیم اینم میگذره😘

من گاهی ناامید میشم گاهی خوب میشم

ولی در کل همش به این فکر میکنم این دنیا اصلا محل آرامش نیست...

یه گرفتاریی دارم همش فکرم پیش اونه و اصلا نمیدونم کرونا چیه...😔

حل نشه همون بهتر که کرونا بگیرم🤒😒

منم خودمو باختم😭😭😭😭

اره به شدت واقعا ايران ديگه جاي زندگي نيس كاش ميشد از اينجا رفت نه دل خوشي داريم نه سلامتي نه ميتونيم برنامه ريزي كنيم براي اينده اينده كه چه عرض كنم براي ماه ديگم نميشه برنامه ريزي كرد فقط بدبختي داريم و استرس 

من خوب بودم غروب یه ویس گوش دادم بعد اون ترس افتاده به جونم،شوهرمم با مترو میره سرکار فکر اونم داره عذابم میده

نه اصلا هیچ ترسی ندارم فقط بهداشت رو رعایت میکنم قرار نیست هر کی گرفت بمیره که یادمه دوم راهنمایی بودم آنفولانزا تازه اومده بود ملت همینجوری مینرسیدن الان تا حدودی عادی شده اینم مثله اونا میگذره استرس برای چی 

بهتره بگی جهان