این تاپیک صرفا برا اینه که حال وهوامون عوض شه و بحث اون مریضی عوض بشه.😊
بچه ها دهه شصتبا وهفتادیا دستگاه sega رو یادشونه.چقدر بازی میکردیم.من اوایل ازدواجمون همش با شوهرم صحبت میکردم بهش میگفتم خیلی علاقه دارم به سگا.واونم یه روز از سرکار اومدنی برام خریده بود و سوپرایزم کرد.ولی دورو بریامون همه خوششون اومده بود یه جورایی نوستالژی بود برامون.خونه دوستامون که میرفتیم میبردیم بازی میکردیم حتی چندبار خود دوستمون اومد برد بازی کرد و برگدونش.
من یه برادر ۱۳-۱۴ ساله داشتم اونموقع.که یه شب گفت بیارین اینجا بازی کنم.بردیم بازی کرد و برگشتنی گفت بمونه حالا میخام بازی کنم.مام گذاشتیم موند .چون واقعا ارزش مادی نداشت ولی حال وهوامونو عوض میکرد.ولی دیگه از برگتش خبری نشد جمع کردن گذاشتم کنار وب ماهم ندادن.منم بیخیال شدم.تا اینکه چند ماه پیش گفتم بگیرم بیارم با پسر چهارسالم بازی کنیم.وقتی به مادر شوهرم گفتم گفت برادرشوهرم که الان۱۷ ساله س بتزی میکنه ببری خونه چیکار؟گفتم میخام با پسرم بازی کنم.الان ۴ ساله اینجاست.ولی اصلا به روی خودش نیاورد.وقتی به شوهرم گفتم گفت بیخیال اگه خاستی یکی دیگه برات میگیرم.ولی این چند ماهو همش فکرم مشغول بود.چون چیزیو که برا خودم بود بهم نمیداد.
